#Bu ülkede,işlerin neden yolunda doğru gitmediğine küçük bir örnek:
Dün,bir görüşmem vardı.Toplumsal fayda sağlayacak ve emeğin,üretimle biçimleneceği,ekonomik özgürlüğün bireysel katkıyla sağlanacağı,benim de uzman olduğum bir konuda geliştirilen bir çalışma idi içeriği.
Gelgelelim;karşıma hasbelkader makam sahibi olmuş,amaçları üzüm yemek değil bağcıyı dövmek olan insanlar çıktı.
Günü kurtarmak,laf olsun çalışmaları yapmak ve topluma nasıl bir fayda sağladığını anlamadığım kurumsal bir kimlikte insanların,devletten boşuna maaş aldığına inandığım insan topluluğuydu karşımdakiler.
Bu ülkenin emek-sermaye birleşimiyle kalkınacağına inanmıştım ve donanımlı iş gücünün artırılarak bireysel,bölgesel ve ülke bazında bir kalkınmayı sağlayacağını düşünmüşümdür.
Ne kadar hayalperest olduğumu da,dün anladım.
Bu adamlarla ülke nereye gider allah aşkına?
Daha yaptığı işi anlamayan,ben anlatırken göz teması kurmayan,dolayısıyla ne anlattığımı doğru okumayan insanlarla uğraşmak ne zormuş meğer.
Usta olan ben ama bana ustalaşmam konusunda yol göstermeye kalkıyorlar ve de reddediliyorum.Daha konuştuklarının içeriğini bile anlamamışlar bana akıl veriyorlar.

Dün,itibariyle pes ediyorum bunlarla savaşmaktan. Otur,oturduğun yerde,sana mı düştü kadınları kurtarmak?
Neymiş efendim,kadınları meslek sahibi edersem,para kazanır,kendini değerli hisseder,emeğiyle üretime geçer,böylece koca dayağından da kurtulur, toplumda bir varlık değeri de olur demişim.
Bunları anlattığım insanlar,beni anlayacak da,destek olacak da,işe yarayacaklar öyle mi?
Çok hayalperestmişim,çok.
Benden bu kadar.Ne haliniz varsa görün.
Pes ediyorum artık.