Derya Yanık...

Şimdi...

Fotoğraflardaki, sokağımı bizzat benim yetiştirdiğim ve artık çiçeklerini açan Begonvillerim mi daha çekici, bu bakanı konu etmek mi, karar veremedim ama azıcık dokunmayım bakalım şu güzide bakana.

Aileden pek bi sorumlu bakan oluyor kendisi!

Bu bakanı biz seçmedik.

Bir insanın iki dudağının arasından çıkan tercihle, bir de kızının arkadaşı olunca bakan olmak da ne büyük şans.

Bu Bakanı, nerden anımsıyorum?

İcraatları say say bitmediği için unutmak ne mümkün!

Bakan olduğunda, Anıtkabir'e giderken, mutfaktan yeni çıkmış ev kadını misali özensizliğiyle başlamıştı hayatımıza girişi.

23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramında, yetiştirme yurdundan makamına gelen çocuğu teşhir etmekle kalmamış, bir de ramazan diye çikolata vermeyeceğini söylemişti ve vermemişti gerçekten de.

6 yaşındaki kız çocuğunun kocaya verilip, Ana-Babası aracılığıyla tecavüz edildiğini tam 2 yıl bildikleri halde dava açılmadığını da Murat Ağırel sayesinde öğrenmiştik.

Bitmedi...

Son marifeti de, deprem bölgesine gönderilen yardım kutuları hanımefendinin seçim aracından çıktı.

Peki, depremzedelere mi dağıtılıyor?

Tabii ki hayır!

Seçim vaadi olarak, devletin tüm sunduğu olanaklardan yararlanıp, yandaşlarına oy toplamak için dağıtıyordu.

Bir de açıklama yapmış ki...

Özrü kabahatinden büyük.

Bari, biraz, azıcık yüzünüz kızarsın ama nerde?

İstifa etmeden, hala bakan maaşı aldığı yetmiyor gibi, şimdi de milletvekili olarak, ayda 73 Bin TL. mi alacak yani ?

Ben olsaydım...

İstifa ederdim ama...

Yok!

Ben, böyle asla olmam, olamam!

Ben, hayatı cehenneme çevirmem, aksine güzelleştirmek çalışırım her açıdan hayatın içinde, sokağımda, çevremde.

Farkımız bu!

Tüm ifadele