#Dün geceden beri,aralıklı yağmur yağıyor ama hava bir nebze olsun serinlemiyor Çukurova'da.
Toprak,ıslanmıyor bile.Her yer kuru ve tozlu bir hava içinde.İnsan,yağmuru özlüyor.Hani,sular aksın ve tüm pislikleri götürsün diye bekliyor.
Öylesine kirli günler yaşıyoruz hayatın her alanında.
İnsan,insanla çoğalıyor elbette ama herkes o kadar sorumluluk sahibi mi acaba?
Söz verip,gelmeyenler,kafasına göre takılıp çevresini hiçleyenler,onca yıl eğitim alıp,yazdığınız bir yazıyı doğru okumadan çemkirenler falan filan....
Sapla,samanı birbirine karıştıranlar,hayata at gözlüğüyle bakmakta ısrar edenler,sıcak havalarda suya sabuna dokunmayan ve berbat kokan insanlar....
İnsanız sonuçta ve bıkkınlık geldiği zaman kaçmak istiyorsunuz hepsinden.
Umutsuzluğa kapılmamak gerek belki de ama diğer yandan da azıcık dinlenmeli ve her şeyi yeniden gözden geçirmeli.
Yaşanacak ne varsa yaşanacak elbette,kaçış yok.
Herkesin kendine ait bir odası olmalı,sğınacağı.Bu bir dağ başı olur,ya da bir deniz kıyısı,fark etmez.
Yeter ki,gidin.

Usandım sanırım herkesten.
Dünya,kime kalırsa kalsın.
Ben gidiyorum!