#Atalar,'Yaşa ki neler göreceksin'derler.
Bu atalar da,bazen ne doğru laflar ediyor değil mi ama bazen?
Bugün,hayatımda ilk kez karakolluk oldum.
Kendim bile,kendime hayret ettim,'nasıl başardım acaba bunu?' diye çünkü ben iyi bir insanım. :)
Benim öyle polisle,karakolla işim olmaz.Doğrularımın peşinden giderim korkmadan.
Ama bu durum birine batmış olmalı ki,beni yazdığım bir yazı yüzünden şikayet etmiş.
Etsin!
Ama kapıma polis aracının gelmesi cidden olmadı.
Dışardan gören de, birini mi öldürdüm,birine mi kötü bir şey yaptım diye olmadık yorum yapabilir.
Bu kadar da olmazdı;dedim ya:ben iyi bir insanım.
Neyse....
Bunlar beni korkutmaz,yıldırmaz.
Çok ayrıntıya girmeyeceğim ama şunu bir analiz edelim:
Diyelim ki;ben bir yorum yazısı yazdım,suçlayıcı.
Ve diyelim ki,siz çok masumsunuz.
Olabilir ama olmayabilir de!
Peki,bu durumda ne yapmanız gerekir?
Eğer,siz tertemiz bir insansanız,kendinizi aklayacaksınız çünkü isminiz sürekli geçiyor konuda.
Yok değilseniz de;
Cezanızı çekmelisiniz.
Başınızı her gece yastığa koyduğunuzda,vicdanınız rahat uyuyor musunuz?
Ben masumum,nasıl oldu da ismim orda geniş geniş geçiyor ben de anlamadım diyebiliyor musunuz?
Diyorsanız,gidin ve beni istediğiniz yere şikayet edin;
Ya değilseniz!

Anacığım,nur içinde uyusun,hep derdi ki;'Kızım,yürürken başın önde git.Olur ki,bir karıncayı ezersin.Yürürken,hep annemin sözünü dinlerim,hatta bir karınca sürüsünü gördüğümde üstünden zıplarım topuklularıma rağmen.
Yahu!
Biz,aile olarak böyle bir annenin eseriyiz.Bizden kötü çıkmaz.
Ama sizi yetiştirenlere ne demeli?
Elinize kanın kokusu sindiyse,istediğiniz kadar yıkayın çıkaramazsınız.
Hiç bulaşmadıysa da,bunu öğrenmenin yolu beni karakola göndermeniz değildir.
Kendinizi aklamanız gerekiyor vicdanların önünde.
Yaptınız mı bugüne kadar?
Hayır!
O halde?
Ama bir tecrübe oldu inanın.Karakol,nasıl binaymış,polisler nasıl ifade alırmış,tutanak tutulurmuş valla sayesinde öğrendim.
Yarın,bir de bunun mahkeme aşaması var.
E o zamanda,hakimle,savcıyla,katiple tanışırız fena mı? ;)