#Sürekli 'Atölyem ' diyorum da, ne yapılıyor bu atölyede acaba?

Ekonomik kriz hepimizi etkiledi elbette.

Yeni bir eşya almak da artık çok zor.

Elbette atölyemde yeni eşyaları da yapıyoruz ama ben, evdeki eskiyen, yıpranmış, gözden çıkarılmış eşyaları kazandırmaktan yanayım.

Önümüzdeki günlerde, o çalışmaları da göreceksiniz burda.

Üniversitedeki hocam Tankut Öktem'i dinleseydim, belki bir akademisyen olacaktım ya da İstanbul'da bir sanatçı ama ben tercih etmedim.

Öğrendiklerimle birilerine yol gösteremezsem neye yarar?

Kurallarımı kendim koyarım her zaman, zaten benden akademisyen olmazdı. Gelemem öyle sıkıcı dayatmalara.

Özgürlüktür yaratıcılığı başlatan.

Neyse...

Bu , yeni bir ürün elbette.

Her kadının incik boncuk takısı vardır ve yüzük takacak bulamaz, kolyeler birbirine karışır.

Sinir bir durumdur.

Bende de aynı şey oluyor elbette. Nasıl oldu bilmem, kendime bir takı kutusu yapayım dedim.

Kutunun aşamalarını fotoğrafladım.

Hiç kolay değildir belirteyim.

Kısaca ,yapım aşamalarını da anlatayım : Ürünü, parçalarına ayırdım. Astar boya ve zımpara aşamasından sonra ana boyasını attım, altın yaldızla kontörlerini çektim, vernikledim ve montajını yaptım.

Bu tür objelerin üstüne illaki stencıl baskı , el boyaması, baskı çalışması, sticker yapıyorum ama ben sadeliği sevdiğim için böyle tercih ettim.

Yaratıcılık, nasıl ortaya çıkar?

Bu obje,yüzükler için 9 bölümlü bir tasarımdı ve yüzükler yine karışacaktı.

Alt zemine strafordan zemin hazırladım, üstüne de ambalaj taşınan çıtçıtlarla rulo yaptım. Kullandığım maskeleri yıkadım, sardım, yumuşak bir malzemeyle kapladım ki, yüzükler çizilmeden, karışmadan düzenli kalsın.

Bu ürün, yaklaşık 1.5 ayda oraya çıktı.

Yalnızca bunu yapmıyorum elbette, arkadaşların çalışmalarından kalan zamandan, fırsat buldukça.

Yoksa, benim için 1 haftada işi tamamdır.

İşte , atölyemin ahşap kısmından böyle ürünler çıkıyor.

+10