Bugün Pazar....

En sevdiğim gün.

Bugün, Babalar Günü.

Anneler Günü gibi, aynı saygıyla anılması gereken Babalar....

Sonuçta; varolma sebebimizin diğer parçası ama genelde aynı özeni göstermiyoruz, bu da bir gerçek.

Baba, dağ gibi derler, gölgesi ağır.

Sırtını, güvenle dayadığın bir erkek, kızların rol modelidir, Baba.

Adana'nın her yeri 'Babam bana ne der?' diyen , Babaları çocuklarıyla bağlayıcı afişlerle dolu.

Metro 'da gördüm ilk ve karşısında durdum, Babam olsaydı, bana ne diye hitap ederdi? diye düşündüm.

' Güzel kızım, yavrum, canımın parçası,kıymetlim, gözümün nuru... '

Liste uzun ama ben, kızıma böyle sözcükleri çok kullandığım için aklıma gelenler, belki de duymak istediğim ama hiç duymadığım Baba sözcükleri.

Bana,' Babanı anlat' deseler, aklıma gelen ilk şey kol düğmeleri, her zaman aynı yayılan tıraş losyonunun kokusu, hiç bozulmayan saçları, çok özenli giyimi ve otoriter ve disiplinli ve uzaktan seven bir baba olması derim.

Hani, çocuğunu kucağına alan, saçını öpen, sarılan bir baba olmaya fırsat bulamayan bir Baba.

Babam yaşasaydı, nasıl bir ilişkimiz olurdu, hep merak ederim.

Birçok özelliğimi Babamdan aldığım bir gerçek.

Sanırım, iyi anlaşırdık.

Dün, Babamı andım markette. İçkilere bakıyorum, Babamın en sevdiği viski John Walker karşımda.

Aklıma, iki abimle, çocuk aklımızla babamız gibi akıllı bir babayı aldatmaya kalktığımız geldi. Kızıma, o günleri anlattım, Babamın, her keresinde 'Kızım, sana çok güveniyorum biliyorsun değil mi?' diyerek, aslında işin farkında olduğunu ve bana inceden inceden ayar, uyarı verdiğini çocuk aklımla anlamamıştım ama karşımda hayatı bilen, insan sarrafı bir Baba vardı.

Büyürken de, Babamın bu sözü hep kulağımda kaldı ve hep güvenilen bir insan olmaya çalıştım, sanırım oldum da.

Babamı, kısacık yaşadığımız, o zaman diliminde bile sayfalar dolusu anlatabilirim. Her anım, bir anıdır bana.

Her insan, yaşadığı kadar biriktirir.

Nankör, vefasız, unutan bir evlat olmadım hiç,olmayacağım da.

Bana, 'Babanı anlat' deseler, o mahkeme tutanaklarında okuduğum,iki abimle, yerde kanlar içinde yatarken ağzından çıkan son sözleridir söyleyeceğim.

'Beni bırakın, çocuklarımı kurtarın.'

Baba, güvendir.

Baba, gizli sevendir.

Baba, diğer yarımdır.

Baba, dağdır.

Çocuklarını seven, koruyan, düşünen, koklayan, sarılan bütün

BABALARA SAYGIYLA....