Nazım Hikmet diyor ki şiirinde:

Basit yaşayacaksın ,basit. Sanki, bir gün yaşamın sona erecekmiş gibi basit.

Çay, simit ve peynirle.

İnsan, yaş aldıkça büyür, olgunlaşır , hayatı daha iyi analiz eder ya da öyle sanıyoruz.

Peki, insanlardaki bu hırs nedir ?

İnsan, bu dünyada neden var olur?

Bir anlamınız olmalı .

Hep derim : Birinin yüzündeki gülümsemenin nedeni olmalı insan.

Bu kadar öfke, beklenti, hırs , yaşamı kalitesizleştirmek için gösterilen davranış yerine insanlar iç sesini dinlese , şu üç günlük ömürde mal- mülk edinmenin , bunun için kaybedilen yılların farkına varsa keşke.

Yaşadığımız coğrafya kaderimiz olmamalı artık.

Bir şeyleri değiştirmek bu kadar zor olmamalı.

İnsan, önce kendisini değiştirmekle işe başlamalı.

İç huzurunu bulamamış insanlar ,hem kendisine hem de çevresine zarar çünkü.

Hayat, bu kadar kasarak yaşamak için çok kısa.

Bir bakmışsın varsın ,bir bakmışsın anılarda yer alıyorsun.

Mezarlıklar, fırsatı kaçırmış isimli taşlarla dolu.

Vakit varken, geç kalmadan...

Yoksa hayat, gitti gider.