Bugün Pazar....

En sevdiğim gün.

Can Yücel demiş ki :

Memnun olan yok hayatından.

Kiminle konuşsam aynı şey.

Her şeyi ,herkesi bırakıp gitme isteği.

İçinden, dışından bunu istemeyen var mıdır?

Herkesin yüreğini tüketen birileri yok mu hayatında?

Öyle, sevgi pıtırcıkları saçmak güzel de, çevremizdeki insanları mutlu görmek de olumlu bir bakış ama ya karşımıza çıkan insanlar!

Onların duygu salınım durumları nasıl?

Kimi görsem mutsuz, huzursuz, öfkeli, saldırgan hayata, hayatına.

İnsan, içini beslemeyi başaramazsa , dışını eskitir ,tüketir.

Ruhunu beslemeyi bileceksin.

Karşımıza çıkan insanların hangisi iyi, hoş, latif , saygılı ,sevgi dolu ki?

Sanki ömür çok uzunmuş gibi duyguları örseleyen insan dolu çevremiz.

Kaçış var mı peki?

Hani, ya bu deveyi güdeceksin ya da herkese hoşça kal ' diye bir söz var ya!

Şu anda,kime sorsam ,illa ki bulunduğu yerden kaçma isteğindedir.

Mutlu azınlık da vardır illa ki ama en azından kendi çevremde bunu hiç görmüyorum.

Değiştiremediğimiz koşullarımız mutsuzluk nedenimiz.

Bir an için gözlerimizi kapatalım ve düşünelim lütfen.

Şimdi, şu anda ,tam da nerde olmak isterdiniz ?

Olamadığımız her hayat yüzümüzdeki gülümsemenin eksik noktası.

İyi Pazarlar....