Bugün Pazar.

En sevdiğim gün.

Kim demiş bilmiyorum şu sözleri :

Yarına bıraktığın bütün güzel şeyleri

Yarın koyduğun yerde bulamazsın.

Bu yüzden

Mutlu olduğun şeyleri erteleme

Aklından geçeni yap

Kalbinden geçeni yaşa

Dilinden geçeni söyle

Falan filan....

Hayat, keşke böyle yaşansa hepimiz için ama nerde?

Hangimizin aklından,yaşanılası farklılıkta şeyler geçmiyor ki?

Peki , yapabiliyor muyuz?

Tabii ki hayır!

O işler öyle kolay değil.

'Hayat ertelemeye gelmez' diyoruz demesine de , istediklerimizin kaçını yapabiliyoruz ki ,geride pişmanlıklarımız kalmasın?

Çoğu hayallerde kalıyor .

Aklımızdan neler neler geçiyor oysa.

Peki ya , kalbimizin sesi hangi ritimde atıyor?

Dilimize düşüp de söyleyemediklerimiz!

Hayatı hep başkaları için yaşamıyor muyuz ?

'O ne der, bu küser, öteki alınır, aman birini üzmeyelim , diğeri incinmesin ' diye diye ömürden gidiyor yıllar.

Hayat, keşke şiirlerdeki gibi idealize, şarkılardaki gibi romantik olsa, filmlerdeki gibi mutlu sonla bitse ama nerde?

Bir fırtınaya tutulmuş gibi ordan oraya savruluyor hayatlar ve bizler de ,bir sinema salonunda koltuğa oturmuş, sanki başkalarının kaybolan hayatı gibi izlemeye devam ediyoruz filmi.

Başrolü de öznesi de biziz ama.....

İyi Pazarlar.