Bugün Pazar....

En sevdiğim gün.

Victor Hugo demiş ki;

Hiçbir insan fazlalık değildir hayatımızda.

Karşımıza çıkan herbir insandan sabrı, sadakati, vefayı,sevgiyi, ikiyüzlülüğü,sahteliği, ahlakı, adabı öğreniriz ve bu ders ömür boyunca sürer.

Ne kadar doğru bir söz.

Hayat, bir sınav gibi bizleri sürekli teste tutuyor.

Üç yanlış bir doğruyu götürmüyor ,bazıları hayatımızda kalıcı hasarlar bırakıyor.

Herkes, çapı kadar yapıyor iyiliği de kötülüğü de.

'Niye böyle oluyor ?' sorusunun yanıtı da var elbette.

Dünyanın her yerinde iyi, fikri sağlıklı, ruhu sağlıklı , hayatın anlamını bulmuş insan var ama hızla kirlenen dünyamız gibi insan profilleri de buna ayak uydurdu.

Doğduğun coğrafya kaderini belirliyor artık.

Kültürel, sosyal, ekonomik çıta ne kadar yükselirse ,insanın kimyası da o denli yükseliyor.

Ve bu basamakları birdenbire çıkanla;

hani Ahmet Haşim ' in de şiirinde ;' Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden ' dediği gibi ,sindire sindire çıkanların arasındaki fark da insanların yaşam kalitesini etkiliyor .

Bir görgüsüzlük, bir sakillik akıyor bazı insanların üstünden.

İnsanlar, içine girmedikleri elbiseleri zorluyor ve bu da toplumu niteliksiz insan topluluğuna dönüştürüyor.

Çevremizdeki bu insanların çokluğu ders olmaktan çıkıp bir eziyete dönüşse de, insanın bir sonraki adımını daha dikkatli atması için de bir yol açıyor,bu da bir gerçek.

Niyet okumayı öğrenme dersleri desek de olur ,bu tür öğreten insanlara.

İnsanlar ,sandığımız kadar iyi değil ama kötü diyerek de herkesi aynı yere koymayalım elbette ama ayırt etmeyi de öğrenmeli insan.

'Babana bile güvenme ' denir ya!

Ne kötü bir söz ama insan da kavun değil ki koklayasın.

Yaşaya yaşaya öğreniyor insan.

Kan yasası yerine

Can yasası olsa keşke.

Keşke!

Yine de,yolumuz iyilere çıksın

İyi pazarlar.