#Camdan bir şehri izlemek....
Işıl ışıl Adana'yı seyrediyorum 8. kattan.Karşımdaki apartmanların nerdeyse bütün ışıkları yanıyor.İnsanların uyumaya niyeti yok anlaşılan.
Adana,her daim ışıklar içinde ve hareketlidir. Sabaha kadar da böyledir bu kent.
Karşımda Holıday Oteli.Tüm yüzeyi camla kaplı.
Otel,çok çirkin bir mimariyle yapılmış.Yamuk desem değil,elips desem hiç değil,çirkin yani ama gecenin karanlığında,ta kavşağa kadar şehri seyrediyorum, hoş görünüyor gözüme ve çirkin binayı bile önemsemiyorum şu anda.
Eskiden,bu otelin yapıldığı yerde halı saha vardı.Bir keresinde önünden geçiyorum,bir  araba durdu ve içinden tam 13 yetişkin insan indi.Maça gelmişlerdi ama o arabaya nasıl sığdılar hala anlamam.
Tuhaf bir ülkeyiz artık inanıyorum.
Adana'ya neden bu kadar çok otel yapılıyor cidden anlamıyorum.Turistik bir bölge değil,turist de gelmiyor öyle dişe dokunur sayıda.O halde,neden 5 yıldızlı üstelik de, otel yapılıyor sürekli?
Bir tuhaflık var ama yakında bunu da anlarız.Her yer rant,her yer değişmek zorunda ne yazık ki.Ne dün geçtiğiniz sokak aynı ne de dün girdiğiniz iş yeri,yerinde duruyor.İsmi de değişmiş,cismi de.
Gündüzün trafiği,kalabalığı yerini gecenin karanlığına bıraktı.Yolda yürürken gördüğüm şehri,bir de yukardan izlemeyi nicedir unutmuşum.
Kendi içimize dönmekten yaşamayı unutuyoruz çoğu zaman.
Oysa,bir şehri yaşamak diye bir şey var.Gecesini,gündüzünü ayrı ayrı sevmeli ama ben gecenin karanlığını daha çok seviyorum sanırım çünkü gece,bütün çirkinlikleri örtüyor.
Yalnızca ışıklarını izliyorum Adana'nın.
Evlerdeki ışıklar yavaş yavaş eksiliyor mu ne?
İnsanlar uyumaya gidiyor belli ki!
Karşımda otel ve camlarından şehri izliyorum.
Adana,böyle daha güzel!
Yarın ola,hayrola!