#Siz de,başında masal kitapları okuyarak uyutulanlardan mısınız?
Ben değilim.Belki başımda masal okunarak uyumadım ama anam ve dedemin anlattığı cinli,perili,devli masalları dinledim.Biraz da korkardım ama ayrı konu.
Bugün,kirli yağan bir yağmurun altında dolaşmaya çıktım şehirde.İnsanı ıslatmayan ama nemli hissettiren,kötü bir hava ve kirli havadan nefes bile alamadığınız bir ortamda cesur bir girişimle Masal Parkına gittim bugün.
Hava soğuk olunca çocuklar evindeydi ve bütün masal kahramanları benimdi parkta.Hepsini,tek tek dolaştım.Kiminin kuyruğunu koparmışlar,kiminin elini;kiminin bedenini oymuşlar kiminin gözünü.Neden zarar verilir ki?
Çocukların işi değildir bu,güçleri yetmez ama bu yetişkinler yok mu....
İlla kirletecekler dünyayı.
Oysa,belediyenin yaptığı belki de en güzel işlerden biridir Masal Parkı.
İnsanı,çocukluğuna götürüyor,ne hoş.
Temel Reis'in Safinaz'ına baktım uzun uzun.öyle çirkin ki;iki erkek bunun için mi birbirini üzdü diye de gülümsedim ama aşk bu;kime,nasıl çarpacağı belli olur mu? wink ifade simgesi
Belki iki saat oturdum öylesine.Salıncakta bile sallandım,kendime hız vererek.
'Deli mi nedir,bu yağmurda hem de' diyen var mıydı bilmem ama ben, en çok yağmurlu havaları severim arınmak için.
Yağmur iyice ıslatsın ve bütün kiri,pası götürsün isterim.
Ama bugün,çisil çisil,kirli bir yağmur vardı burda ve her yan çöp içindeydi.
Kiri,yağmur bile götürmüyorsa....
Biz mi kirliyiz yoksa yağmur mu işini bilmiyordu; bilemedim!