Yurdum insanının kafası hinliğe çalıştığı kadar, bir şeyleri üretmek ve doğru yapmak odaklı çalışsa, bu ülkenin sırtı yere gelmez ama kolay yoldan köşeyi dönmek, her türkü fırıldaklık bizde ne yazık ki.

Kendi deneyimlerimden biliyorum ama şu örneği okuyunca, fikrim daha da pekişti doğrusu.

Trabzon'da, amcasının iş yerinde çalışan, 18 yaşında ki, elbette deneyimsiz bir gence,2 çuval fındığın içine 28 kg. 600 gram taş koyan bir adam, 'Hastaneye yetişeceğim' diye aceleci bir tavırla ki, işin numarasıdır bu, 3 bin 370 TL. alarak, ortadan kaybolmuş.

Amca, deneyimli ve anlayışlı bir amcaymış ki, genci işten atmak ya da hakaret etmek yerine, 'Bu sana ders olsun' diyerek, hayat dersi vermiş, iyi de yapmış.

Benzer bir olay da benim başıma geldi.

Atölyemde çalışıyorum, bir adam, elinde 5 lt. süt ile içeri girdi.

'Eşim hasta, ameliyat olacak, para lazım, sütü alır mısın? ' dedi,

Böyle bir duruma kim kayıtsız kalabilir ki?

Ben de sütü aldım.

Süt pişiyor ama bir türlü süt kokusu yok.

Tadına baktım ki, 5 lt. suyun içine, sanırım 1 lt süt katmış.

Suya, para verdim anlayacağınız.

Bu da, bana bir derstir.

Bir daha, güvenmediğim hiçbir yerden süt almıyorum.

Bu arada, adamı gördüm, 'Eşiniz iyileşti mi' dedim,

'Ne eşi' dedi.

Yani, demem o ki : Kömür çuvallarına taş dolduranlar, soğan torbaların ortasına çürük soğanları saklayanlar..

Tezgahta, 'ağır geldi' diyerek çürük domatesi torbaya katanlar...

Var değil mi bu ülkede?

Ben, şunu yapıyorum: Elim de tartı gibidir, kiloda pek yanılmam ama olası bir durumu önlemek için de, poşette ne varsa diyorum, sorun bitiyor.

Bu kadar hinliğe, bir de karşılık gerek değil mi?