Osmaniye...

İşim olan bir kent değil, yalnızca yayla sezonunda içinden geçiyorum.

Üniversite yıllarında, Çukurova Üniversitesi' ne bağlı fakültesinde staj yapmıştım.

O yıllardan bu yana ne değişmiş diye bakıyorum da...

Büyümüş bir köy.

Bu şehirde kentlileşme bilinci yok.

Zorkun Yaylası'na ilk gittiğimiz çocuk yıllarımda, bir de dönüşümüz olurdu kamyonun üstünde.

O yıllarda, göçebe gibi gidilirdi yaylalara.

Zorkun Yaylası'nda da evler tümüyle tahtaydı. Geneli, sezonluk kiralıktı, bu nedenle içinde eşya olmazdı.

Zorkun' dan inerken kardeşlerimle şehri gören o son virajda camiileri sayardık.

Şehirde,öyle çok minare vardı ki, say say bitmezdi, 45, 46, 49,....

En çok sayan oyunu kazanırdı.

Ne kadar da inançlı bir şehirdi mübarek.

Staj yaparken, kıyafetlerim yüzünden yaşlı adamların arkamdan söylenmelerini duyardım ama hiç aldırmazdım.

O kadar çağdışı bir bakışları vardı ki, beklentileri çarşafa dolanmış kadından ileri gitmiyordu.

Ne değişti peki, o günlerden bugünlere?

Öncelikle, koca koca binalar diktiler,fay hattı üstünde mi, riski var mı bakmadan.

O binaların çoğu da ya yıkıldı depremde, ya da yıkılacak şu anda.

Ne kaldırımları bir şeye benzer, ne caddeleri.

Her tarafı, her daim çöp ve toz içindedir.

Hala aynı biliyor musunuz?

Yoğun göç de alıyor.

Her taraf, entarili, çarşaflı, parmak arası terlikli, boy boy çocukla dolanan sanırım Suriyeli olmalı, insan dolu.

Ne zaman bu şehirden geçsem, illa ki, hayalkırıklığı yaşadığım bir alışverişim olur.

Nedendir bilmem, insan kalitesi bozulunca, zihniyetleri de bozuluyor.

Önceki gün Zorkun Yaylası'na çıkıyorum.

Adettendir, eviniz bile olsa eliniz boş gidilmez.

Taksi durağında, şehrin en iyi tatlıcısını sordum, çünkü ; daha önceden de ünlü bir tatlıcıdan aldığım tatlı berbattı.

Nimete böyle denmez biliyorum ama her ne yapıyorsanız en iyisini yapmak zorundasınız.

SARAY 'lara layık bir tatlıcı söylediler.

Tereyağlı Baklava yapıyorlarmış.

Baklavanın kilosu 450 TL.

Un, yağ, şeker, ceviz, şamfıstığı, tereyağı derken elbette maliyetler çok arttı.

Üreticiye sözüm olamaz ama kilosu 450 TL ' ye tereyağlı baklava satıyorsanız o baklava keyifle yenecek kadar iyi yapılmış olmalıdır.

Kötü bir baklavaydı.

Yıllar önce de bu şehirden, üstelik de bu işletmeden çok tatlı almışlığım vardır ama kalite de bu kadar bozulmaz ki!

Taksicisi kazık atar, işletmecisi kazık atar, insanı bir türlü uygar bir dünyanın parçası olmaz, çalışmaz bile.

Duydum ki, Büyükşehir olmaya çalışıyorlarmış.

Hangi vasıflarıyla acaba?

Bu şehirden ne zaman geçsem, o geniş balkonların ortasından geçen kolonlarına hayretle bakarım.

Ergonomiyi bilmeyen,mimariden anlamayan, tuhaf bir şehir Osmaniye.

Hani, boyu 190 da gelse yine kısa yine kısa.

Büyükşehir olacakmış öyle mi?

Tabii tabii!