#Bir an için düşünün lütfen:
Hayatınız boyunca renkleri hiç görmeyeceksiniz,
Annenizin sesini hiç duymayacaksınız,ya da sizden çıkan sesin ne olduğunu hiç bilmeyeceksiniz,
Hiç şarkıları dinleyemeyecek,hiç müzik duymayacaksınız,
Hiç ayağa kalkıp yürümeyeceksiniz,
Eliniz,kolunuz hiç olmayacak ve hiçbir şeye dokunamayacaksınız,
Bir kalem alıp,hiç çizemeyeceksiniz örneğin.
Ne korkunç bir hayat değil mi?
Bizler,bunların ne olduğunu bilmiyoruz çünkü sağlıklıyız.
Ya böyle durumda olanlar?
Bize düşen görev nedir?
Hayatı ortak yaşamak ve bütün engelleri ortadan kaldırmak.
Engelli olmak hayattan geri kalmak değildir,suç da değildir.
Zamansız yaşanan,belki de kişinin elinde olmadan başına gelenlerin sonucudur ve izole ederek cezalandırmamak gerek.
Belediyeler başta olmak üzere,siyasiler,yetkililer ve bizler....
Hepimize görev düşüyor engelleri kaldırmak konusunda.
Yarın,bizim de engelli olmayacağımızın garantisi var mı?
Bir aracın çarpmasına bağlı hayat.
Yarın 4 Aralık....
3 Aralık Engelliler Gününü unutacağımız ilk gün.
Unutmasak mı?
Ne dersiniz?