#İnsan,ölmeyegörsün....
Cem Karaca belgeselini izliyorum.
Şarkılar,şarkılar......
12 yıl olmuş Cem Karaca öleli.8 Şubat'ta,mezarının başında kaç kişi olur acaba?
Bedenler ölüyor,geriye anılar,şarkılar,fotoğraflar kalıyor.

İnsan ölmeyegörsün.
Önceleri sıklıkla koşuyorsunuz mezarlığa.İsimlerin yazılı olduğu soğuk,mermer taşlarla dolu her yer.
Çoğu tanıdık.Bazısını saygıyla anıyorsunuz,bazısını özlemle.
Soğuk mermerdeki isimleri okşuyorsunuz ama biliyorsunuz ki,toprağın altında yatanın sizden haberi yok.
Ellerinizle koyduğunuzu bildiğinizden koşuyorsunuz taşlara.Çoğunun bedeni toprağa karışalı öyle uzun zaman oldu ki.
Geriye dönüp baktığınızda,elinizde kalan yalnızca anılar,sararmış fotoğraflar.

'Gidip de ne oluyor?'diyebilirsiniz elbette.
Özlem....
Eksik kalmış yaşamlar.
Ordalar ve sizi görmüyorlar ama siz biliyorsunuz ki,canınızdan bir parçayı oraya,toprağa koydunuz.Adresi belli yani.

Manevi değerleri yitireli çok oldu.Kimse,ne canlıyı ne de ölüyü önemsemiyor artık.
Zaman geçince,mezarların üstünü kurumuş ve sararmış otlar kaplıyor.
Unutulmak dediğimiz şey belki de şimdi başlıyor.
Yavaş yavaş gidişler seyrekleşiyor,yazılar siliniyor,hayat devam ediyor herkes için.
Ta ki,o toprağın altına girene kadar.
Siz de artık onlardansınız ve sizi de yavaş yavaş terk edecekler.

Cem Karaca'nın şarkılarını dinliyorum.Tamirci Çırağı,Islak Islak,Sen de Alıp Başını Gitme Ne olur,Bu Son Olsun....
Şarkılar,şarkılar.....
8 Şubat'ta,mezarında kaç kişi olur bilmiyorum ama hiç değilse,geride şarkılar bırakmış bir sanatçı.
Bizden geriye ne kalır?
Fotoğraflar,anılar.....
Başka?