#Bu akşam müzikli bir mekandaydım.Şarkılar,türküler....
Güzel seslerden güzel şarkılar dinlemek bir ayrıcalık elbette ve çok keyif aldım ama bir gözlem....
İnsan,müzik çalan bir yere neden gider?Şarkılara eşlik eder,dans eder,tempo tutar falan değil mi?
Ben ki,sesim cidden çok kötüdür ve asla iyi şarkı söyleyemem ama çok iyi bir dinleyicimdir;ben bile şarkılara eşlik ettim lakin....
Masalardakilerin geneli sevgiliydi ve bilin bakalım ne yapıyorlardı?
Hepsinin elinde cep telefonu ve gözleri ekranda sürekli telefonu karıştırıyorlardı.
Yahu!
Güzel bir mekana gitmişsiniz,duygularınızı coşturacak şarkılar çalıyor,siz ne diye el ele,göz göze olacağınıza telefonla sevgili oluyorsunuz?
İletişimsizlik dedikleri tam da bu işte.
Adamlar,birbirlerini telefon kadar önemsemiyor.Böyle aşk mı olur Allah aşkına?
İçlerinde bir de kıro vardı ki,evlere şenlik.
Adamın karşısında güzelce bir kadın ama o da cep telefonuyla el ele tutuşmuş halde.
Adam eline bir limon dilimi almış,neyi somurduğunu sanıyorsa artık. ;);)
Adam limonu yedikçe bana afakanlar bastı ve gidip o limonu alıp.....
Limon da mı böyle yenir arkadaş!
Neyse....
Güzel şarkılar dinledim bu akşam ama şu gençlerin iletişim sorununa takıldım yalnızca.
Bizim zamanımızda böyle miydi?Aşklar bile bir başka yaşanıyordu.
Cep telefonu çıktı aşklar bozuldu anlaşılan.
Nerde,içimizde uçuşan kelebekler,başımızda esen kavak yelleri,mideye giren kramplar?
Şiirleri bile internetten buluyorsunuz ayıp yahu!
Oysa şarkı diyordu ki;
Bak yine uyku yok gözümde
Zifiriyim bi yerlerde
Dur geri döndür beni sende
Ölüm olsan götür beni de.....

Böyle aşklar şarkılarda mı kaldı yani?
İsyaaaaan! ;);)