#Yolda bir yaşlı amca gördüm.Sanırım 85 civarındaydı.Bastonuna dayanarak yerdeki taşın üstüne oturmaya çabalıyordu.
Yaklaştım 'Amca ne yapıyorsun?'dedim;'Oturacağım kızım'dedi.
'Dur bir dakika 'dedim ve lokantadan bir sandalye istedim ve amcayı oturttum.
Bana baktı ve 'Vay,atana dedene rahmet kızım 'dedi, gülümsedim ve yanında ayrıldım.
Karnı aç mıydı acaba diye sormadığıma çok pişman oldum,düşüncesizlik ettiğim için de kendime kızdım.

Neden mi bunu yazıyorum?
Öyle rezil,öyle kepaze günlere düşürdüler ki ülkemizi,toplumumuzu,insanlığımızı;azıcık rahat bir nefes alın istedim.
Tıpkı,o yaşlı amcanın taş yerine sandalyeye oturmasının verdiği mutluluk gibi.
Atalarıma,var olma sebebim geçmişime hayır duası yaptı ve bu güzel bir şeydi benim için.