#Sokaktan bağırışlar geliyor.Baktım,çocuklar,ellerine geçirdikleri su şişesiyle oyun oynuyordu.
Oyuncakları oldu mu hiç bilmem?
Yorgunum ya! Ses öyle yüksekti ki,bir ara dayanamadım ama sonra durdum:Bu çocuklar sokakta oynamasın,çocukluğunu yaşamasın;
E,ne zaman çocuk olacaklar?
Sesimi çıkarmadım,çocukları izledim ve birden bu kare!
Hava,öyle sıcak,öyle sıcak ki,asfaltta yumurta pişirme derecesinde.
Benim evin sokağından çingeneler çok geçer.Evlerine gitmenin en kestirme yoludur bu.
Eski püskü arabalarından bir müzik yükselir,sanırsınız ki,altlarındaki BMW ama çok keyifle doluşurlar o arabaya.
Çocukların,genelinde külot yoktur;ayaklarında da terlik.Hiç mi korkmuyorlar ayaklarına cam batar diye ama tuhaf bir ırk bunlar.
Sürekli tavuk yiyen,fırındaki bütün ekmekleri nerdeyse alan,çocukların geneli okula gitmeyen ve el kadar kız çocuklarının üç-beş bebe sahibi çocuk anne olduğu tuhaf bir ırk.
Hepsi kapkara,kulaklarında,illa ki altın küpe,allı-güllü kıyafetleri ama illa ki şalvarları....
Çok ilgimi çekiyorlar doğrusu.
Bu çocukların okula gitmesi için uğraşıyorum,planlarım bunlara göre.

Peki,bu kadın ne yapıyor derseniz?
Hava ne kadar sıcak olursa olsun yapılmaz ama çocuğun kafasından buz gibi soğuk suyu döküp,sanki evdeymiş gibi rahat bir kadın.Ne kurulama var ne de üstünü giydirme .
Koyver gitsin halinde.
Tuhaflar dedim ya! :)