#Yarın,üniversiteye giriş sınavının ilk ayağı var.
Öncelikle,hayallerinin peşinde koşan tüm adaylara başarılar diliyorum.
Ana sınıfından başlayarak,ilkokul,ortaokul,lise derken,artık bir meslekte yoğunlaşmanın adımı sınavlar.
Ülkemizdeki eğitim sisteminin yanlışlığının kurbanı olan çok ve bu gidişle de sayıları artacak.
Doktor olmak istemeyen,ailenin beklentisi,okulun gururu,gelecek kaygısı diye doktor olacak;avukat olmak istemeyen zorunlu bir giriş yapacak;mimar,mühendis,öğretmen...
Çocukların,hayallerinin peşinde koşma şansı pek yok bu ülkede.
Kim ister,kızının-oğlunun şarkıcı,müzisyen,balerin,çöpçü,tamirci olmasını?
Gence sorsanız;belki de,bir bar taburesinde şarkı söylemek istiyor ya da;balet olacak ama olmaz,olamaz!
Genç de halkı,aileler de.
Genç haklı,belki de hiç sevmeyeceği bir mesleği,hep birilerini mutlu etmek için seçecek;aileler haklı,onca yıl okuttukları çocuk,üniversiteyi bitirince işsiz kalacak ve daha çok üzülecek.
Atanamayan öğretmenlerin canlarına kıymalarının ardında bu neden yatmıyor mu?
Gençler de,aileler de gelecek kaygısı taşıyor.
Aslında,sınav sistemi yanlış.Çocukluktan başlayarak,yeteneklerine göre okullara yöneltilse bu çocuklar,geleceklerini şekillendirmek de daha kolay olacak ama eğitimi yap-boza çeviren eğitimden,çocuk psikolojisinden bi'haber siyasiler yüzünden olanaksız bir şey bu değişim.
Benzer şeyleri ben de yaşadım elbette.Çocuğum için en iyisi olsun diye yıllarca okul-dershane-kurslar diye diye çocuk,çocuk olmaktan çıktı ve hayatı sınav oldu.
İnsan,kendi yaşadıklarından ders çıkarıyor aslında.Ben de,elimde iki üniversite diplomasıyla uzun süre işsiz kalınca,kızıma illa tıp fakültesinde okuması için çok baskı yaptım çünkü;okul bitince işsiz kalınmayacak tek meslek şu anda doktorluk.
Kızım,sınava girdi,tercihlerini yapacak bana döndü ve ' Anneciim,sen istiyorsun diye tıp fakültesi yazacağım ama ben doktor olmak istemiyorum,lütfen beni anla' dediğinde,kızıma ne büyük kötülük yaptığımı anladım ve 'Ne istiyorsan onu yaz çocuğum' dedim.
Hiçbir şey,çocuğumdan daha önemli değildi ki,o ne istiyorsa,o olmalıydı.
Şimdi,mühendis oldu,mesleğini seviyor ve mutlu. ❤️
Öncelikle,hayallerinin peşinde koşan tüm adaylara başarılar diliyorum.
Ana sınıfından başlayarak,ilkokul,ortaokul,lise derken,artık bir meslekte yoğunlaşmanın adımı sınavlar.
Ülkemizdeki eğitim sisteminin yanlışlığının kurbanı olan çok ve bu gidişle de sayıları artacak.
Doktor olmak istemeyen,ailenin beklentisi,okulun gururu,gelecek kaygısı diye doktor olacak;avukat olmak istemeyen zorunlu bir giriş yapacak;mimar,mühendis,öğretmen...
Çocukların,hayallerinin peşinde koşma şansı pek yok bu ülkede.
Kim ister,kızının-oğlunun şarkıcı,müzisyen,balerin,çöpçü,tamirci olmasını?
Gence sorsanız;belki de,bir bar taburesinde şarkı söylemek istiyor ya da;balet olacak ama olmaz,olamaz!
Genç de halkı,aileler de.
Genç haklı,belki de hiç sevmeyeceği bir mesleği,hep birilerini mutlu etmek için seçecek;aileler haklı,onca yıl okuttukları çocuk,üniversiteyi bitirince işsiz kalacak ve daha çok üzülecek.
Atanamayan öğretmenlerin canlarına kıymalarının ardında bu neden yatmıyor mu?
Gençler de,aileler de gelecek kaygısı taşıyor.
Aslında,sınav sistemi yanlış.Çocukluktan başlayarak,yeteneklerine göre okullara yöneltilse bu çocuklar,geleceklerini şekillendirmek de daha kolay olacak ama eğitimi yap-boza çeviren eğitimden,çocuk psikolojisinden bi'haber siyasiler yüzünden olanaksız bir şey bu değişim.
Benzer şeyleri ben de yaşadım elbette.Çocuğum için en iyisi olsun diye yıllarca okul-dershane-kurslar diye diye çocuk,çocuk olmaktan çıktı ve hayatı sınav oldu.
İnsan,kendi yaşadıklarından ders çıkarıyor aslında.Ben de,elimde iki üniversite diplomasıyla uzun süre işsiz kalınca,kızıma illa tıp fakültesinde okuması için çok baskı yaptım çünkü;okul bitince işsiz kalınmayacak tek meslek şu anda doktorluk.
Kızım,sınava girdi,tercihlerini yapacak bana döndü ve ' Anneciim,sen istiyorsun diye tıp fakültesi yazacağım ama ben doktor olmak istemiyorum,lütfen beni anla' dediğinde,kızıma ne büyük kötülük yaptığımı anladım ve 'Ne istiyorsan onu yaz çocuğum' dedim.
Hiçbir şey,çocuğumdan daha önemli değildi ki,o ne istiyorsa,o olmalıydı.
Şimdi,mühendis oldu,mesleğini seviyor ve mutlu. ❤️
Sevgili Anne-Babalar!
Biliyorum,çocuklarınız için çok kaygılanıyorsunuz,haklısınız da ama çocuklarınız en iyi okulları bitirseler de işsiz kalma durumları var biliyorsunuz bu ülkede.
Bırakın,çocuklarınız hangi mesleği istiyorsa ona yönelsin.
Zor biliyorum ama hayat onların!
Düşe kalka büyüyecekler bir şekilde.
Bizler de,böyle olmadık mı?
Biliyorum,çocuklarınız için çok kaygılanıyorsunuz,haklısınız da ama çocuklarınız en iyi okulları bitirseler de işsiz kalma durumları var biliyorsunuz bu ülkede.
Bırakın,çocuklarınız hangi mesleği istiyorsa ona yönelsin.
Zor biliyorum ama hayat onların!
Düşe kalka büyüyecekler bir şekilde.
Bizler de,böyle olmadık mı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder