Sizin hiç babanız öldü mü?
Benim bir kere öldü kör oldum
Yıkadılar aldılar götürdüler.
......
Böyle devam ediyor şiir Cemal Süreya' nın dizelerinde.
Ölümü anlamak....
Evden giden ağır gölge,
Yitip giden Baba nefesi,
Sırtını yasladığın dağ,
Ve eksik kalan, yaşanmamış duygular....
Çocuktuk...
Ne bilirdik ki ölümün acı ve soğuk yüzünü.
'Sınanmadığınız acı üstüne konuşmayın ' denir ya!
Hep okuyup geçtiğiniz yazılarım bunlar değil mi, her 23 Aralık'tan başlayan yazılarım...
Ama...
Herkesin yarası kendi içindedir
'Üşümesin diye üstünü örttüğünüz birinin cenazesine katılmadan dünyayı anlayamazsınız.' der
Nuri Bilge Ceylan.
Büyüdük
Bu acıları yaşaya yaşaya büyüdük!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder