Bugün Pazar....

En sevdiğim gün.

'Herkesin alıp başını gidesi vardır ama aklındakileri sığdıracak valiz bulamaz.'

Böyle diyor Nazan Bekiroğlu ve Edip Cansever de diyor ki;

'Kimsenin öldüğü yok, yaşadığı da.

Herkes biraz var, o kadar.'

Bu iki söz de, yaşadığımız toplumda en çok serzenişte bulunulan ve asla yapılmayan ama söylemekten de geri kalınmayan iki söz.

Gerçekten de alıp başını gitmek istiyor mudur insan?

Her şeyi arkasında bırakarak...

Geçmişini, ailesini, anılarını!

Eğer bir insan, gerçekten de gitmek istiyorsa önünde hiçbir engeli tanımaz ama kendine bahane uyduruyorsa o başka.

İnsanların en iyi yaptığı şey, bahane üretmek.

Yapmak istiyorsan yap ama istemiyorsan da dürüst olmalısın hem kendine hem çevrene.

İnsanlar mutsuz!

Nefes alıyorlar, o kadar.

Varlar mı , yaşıyorlar mı, kendileri bile farkında değil.

Günlük hayatın rutininin dışına çıkan var mı?

Sabah kalk aynı; gün aynı durağanlıkta devam ediyor, akşamı aynı.

Ülke gerçeklerinde aksini yapmak da ne kadar mümkün ayrı konu ama illa ki yapacak bir şey vardır.

En son ne zaman, bir dostunuzla kahve içip sohbet ettiniz örneğin?

Ya da; bir çocuğu sevindirecek bir şey yaptınız?

Ya da; hiç kimseyi değil, yalnızca kendinizi mutlu edecek küçücük bir şey yaptınız?

Büyük büyük şeylerden söz etmiyorum.

Hoşunuza giden bir şeyi aldınız mı örneğin?

Bir çiçekçiden evinize sevdiğiniz bir çiçeği, vitrinde gördüğünüz bir kıyafeti, ya da, bir pastayı alıp döndünüz mü evinize?

Hiç kimse için değil, yalnızca kendinizi mutlu etmek için diyorum.

Yapmadıysanız; Edip Cansever 'in dediği gibi ; kimsenin öldüğü yok, yaşadığı da .

Yalnızca varlar, o kadar.

İyi Pazarlar...