Bu yazıyı,bütün annelerimiz adına yazıyorum.Dışımızdan söyleyemediğimiz ama içimizden geçenlerdir. 
Anneler Günü geliyor.Televizyon kanalları,birbiriyle rekabet içeren reklamları ardı ardına yayınlıyor.
Hiç dikkat ettiniz mi,annelere neler öneriliyor?
Zavarovski taşlı fön makinesi,mikser,ütü,tost makinesi,meyve sıkacağı....
Yani,anneleri,evin işçisi,hizmetçisi,bakıcısı,temizlikçisi,aşçısı ......
Her şey yerine koyuyorlar da,bir tek anne yerine koyan yok.
Sevgili çocuklarımız....
Bizler,zaten siz eve gelmeden kurabiyelerinizi yapıyoruz,gömleğinizi ütülüyoruz, odanızı topluyoruz,yemeğinizi yapıyoruz.
Çünkü,biz ANNEYİZ.
Sizleri koşulsuz seviyoruz ve sizi sağlıklı kılmak için her şeyi yapıyoruz.
Bunun ne ekonomik karşılığı var ne de bir zorunluluğu.
Ama sizlere canımızdan can katarken uykusuz geceleri,ağrılı,sancılı saatleri,yorgunluğu,halsizliği hiç düşünmüyoruz.
Çünkü,sizler bizim canımızsınız.
Ama......
Lütfen,bir gün olsun bize anne olduğumuzu hissettirin.Bize ev aletleri almayın.Bizi,sizlerin kölesi yapmayın.Pahalı hediyeler,sıradan eşyalarla bizi anmayın lütfen.
Biz zaten bunları isteyerek,dileyerek yapıyoruz.
Bizi yalnızca sevin,
Yanağımıza küçük bir öpücük kondurun;
Bize sarılın;
Bizimle bir kahve için;
Birlikte yemek yiyelim;
Olmadı,elinize yolun kıyısından bir sap papatya koparın ,bize gülümseyerek verin.
Gözlerinizden yayılan o sevgi seli ve ışığınız bize yeter.

Hepsi bu.