#''Asla vazgeçme. Yorulduysan dinlen, kaybettiysen daha çok çalış, kaybolduysan ara, yapamıyorsan yine dene.''

Böyle diyor bu sözde ama acaba doğru mu her daim umutla dolu olmak?
Hani bir söz vardır,''Sen ne kadar çabalasan da,karşıdakinin anladığı kadarsın''diye.
İstediğiniz kadar azimli olun,diplomalarınız olsun,yorulmayın,tekrar,tekrar deneyin,vazgeçmeyin,pes etmeyin ama.....
Eğer,karşınızdaki iletişim kurduğunuz insan-lar,ne dediğinizi anlamıyorsa,ortak çalışmayı beceremiyorsa,hayal gücü yoksa ve sizi dinler gibi yapıyorsa....
Hiç uğraşmayın,o iş olmaz!
Umutlu olmak güzel şey ama nereye kadar?
Toplumda,her kesimden insanla iletişim kurarım.Sokak çocuğu da ilgi alanıma girer,kaldırımda dantel işleyen kadın da.
Hangisine sorsanız hayalleri var.Kimi çok yüksek,kimi mütevazi ama var sonuçta.
Gerçekleşmesini bekliyorlar.Siz yaparsanız olacak, çünkü yetki sizde.
Nitelikli insan nedir biliyor musunuz?
Okuduğunu anlayan,yorum yapan,sorgulayan insan.
Tepeden tırnağa niteliksiz insanla doluyuz inanın.
Kuru kalabalık çoğumuz.
Toplumdaki kültürel uçurum,sosyal farklılık,ekonomik düzey ne yazık ki,insanımızı niteliksiz yapıyor.
Peki,bu nasıl değişir?
Sağlayacağınız olanaklar ve hizmet kalitesi çok önemli.
Paralel gitmeyen hiçbir konu başarıya ulaşamaz.Çıtayı yükseltmek gerek her alanda.
Siz,ne kadar yetkin olursanız olun,her söylediğiniz duvara çarpıyorsa ve karşınızdakilere bir türlü ulaşamıyorsanız,elinizdeki her şeyi çöpe atın ve vazgeçin.
Karşınızdakiler yeterince işinde iyi değil demektir.
Toplumda,o kadar çok günü kurtaran,iyi yetişmemiş,hasbelkader makamlara gelmiş öyle çok insanla karşılaşıyorsunuz ki...
Haksızlık elbette ama bu işler böyle yürüyor bu memlekette.
Tekrar dene diye bir buton var elbette ama ya karşınızdakileri jetonu hiç düşmüyorsa?
Nereye gitti umutlar?