#Mutlu sonla biten öykülere bayılırız hepimiz.Peki,her öykü mutlu sonla biter mi?
Bitmez elbette.Tıpkı,pazar günü yolda,arabanın tekerinin altından aldığım kumru gibi.
Onun öyküsünü de ben yazıyorum ama finali mutlu olur mu bilmiyorum.
Kuşları bilirsiniz.Karınları acıktığında yol,tarla dinlemez ve yeme koşarlar.

Özellikle kentlerde hububatçı denen hayvan yemi satan dükkanların çevresinde serçeleri,kumruları çok görürsünüz.

Burda iş,şoförlere düşüyor elbette.Çok mu zor,korna çalarak kuşları uyarmak?Dört kumrunun ikisini ezdiler.İkisini yaralı kurtardım ama biri daha öldü.
Diğeri,inatla yaşama tutunmaya çalışıyor elimde.
Gövdesi,kuyruk kısmından kırılmış durumda.Eğer yaşarsa,bir daha asla uçamayacak.Önceleri,gözlerini hiç açamıyordu ama şimdi bakıyor artık.
Kaderine bıraksaydım zaten ölmüştü ama bir kutunun içinde hayata tutunmaya çalışıyor şu anda.Yemek yiyemiyor,su içemiyor.Sabah,akşam temizliyorum yaralarını,merhem sürüyorum.Yaraları iyileşme yolunda.Azıcık da yürümeye başladı.
Günde üç kez ağzına buğday veriyorum.Yutamıyor,suyla itiyorum yemi.Önceleri,başını kaçırıyor ama karnı acıkmış belli ki,gerisini hiç itirazsız yiyor elimden.
Ne zormuş yaralı bir kuşu beslemek?
Küçücük bir şey.Gagasını açamıyorum bile.Kıracağım diye de çok korkuyorum ama şu ana kadar başardım onu yaşatmayı.
Yarına çıkar mı onu da bilmiyorum ama ben sabırla,o inatla yaşıyoruz birlikte.
Kutuya yaklaşıyorum,ayak sesimi duyunca kıpırdanmaya başlıyor.
Beni sevdi mi ne? wink ifade simgesi