#Çukurova'da,pazar günü için güneşli ve aydınlık bir gündeyiz.
Camiden,Yaşar Kemal için sala veriliyor şu anda.Yarın,Zincirlikuyu'da defnedilecekmiş.
Fatma teyzeyi aradım,İstanbul'a,cenazeye gidiyorlarmış.yapacak bir şey yok artık ama son bir görev işte.
Çukurova'nın dalını,toprağını, her halini en ince ayrıntısına kadar çok iyi betimleyen,çok üretken bir yazardı Yaşar Kemal,rahmet olsun.
92 yıllık ömür biterken,ondan daha az yaşayanlar düşüyor aklıma bugün.Babamı andım örneğin.
36 yıl önce öldürülmeseydi,belki aramızda olacaktı ve bize Yaşar kemal'i anlatacaktı.
Bunca okumamızı babama borçluyuz elbette. Çok akıllı, birikimli ve dürüst bir insandı.Bugün bile,herkes ondan saygıyla söz eder.
Arapçayı çok iyi okur,yazardı.Kuranı,sürekli Arapça okurdu.Mealiyle falan da uğraşmazdı.
Evimize,her gün beş gazete girerdi.Cumhuriyet ,Milliyet,Hürriyet,Günaydın ve Tercüman.
Nazlı Ilıcak'ı da,Güneri Civaoğlu'nu da,Uğur Mumcu'yu da bu gazetelerden öğrendim.
Babam,bize her yolu gösterirdi.Sağı da,solu da okuturdu.Bizler,büyüdükçe ayırdına varalım ve tercihlerimizi ona göre yapalım diye.
Hitler'in Kavgam kitabı da,Darağacında Üç Fidan da,yan yana dururdu kütüphanemizde.
Hiç unutmadığım başlık,Milliyet Gazetesinin,o kanlı 1 Mayıs'ında yayınladığı fotoğraftır örneğin.Çocuktum o zaman ama yerde yatan işçilerin cansız bedenlerini hiç unutmadım.
En çok Günaydın'a bakmayı severdim.Sarı başlığı vardı ya,ondan belki de.Saklambaç ekini,içindeki dönem artistlerinin aşklarını okuyamazdım elbette çünkü okuma,yazmayı bilmiyordum ki.
Ama merakla bakardım fotoğraflarına.
Biz böyle büyüdük.Kitapların,gazetelerin içinde.
Babam,nur içinde yatsın.
Onu bizden alanlar,bir yanımızı eksik bıraktılar.
Çocukların,her zaman anne-babasıyla büyümesi en doğrusu ama bazen,siz plan yapsanız da,hayat bildiğini okuyor.
Sizin öykünüzü başkaları yazıyor bir şekilde ve siz durduramıyorsunuz.
Babamı,birlikte pek yaşamasak da çok özlüyorum.Hatta,bugün,keşke şu anda yanımda olsaydı.Bir yanım hep eksik kaldı çünkü.
Şefkat,sıcaklık,gölgesi hiç olmadı hayatımda.
Onu bizden çalanlar ne düşünüyor acaba?
Kendinizle gurur duyuyor musunuz?
Sizler,onları toprağın altına gömerken,yaşadınız,evlendiniz,çocuk yaptınız,onları sevdiniz.
Ya biz,geride kalanlar?
Biz ne olduk,hiç aklınıza geldi mi?
Yaşar Kemal 92 yıl yaşadı.Keşke,herkes onun kadar şanslı olsaydı!
Ama değiller işte.