Yurdum insanına birkaç örnek...

Devlet Hastanesi'ne yolum düştü ki, keşke düşmese ,randevumu bekliyorum, bir kadın bana el etti.

Beni gözüne kestirdi konuşmak için fark ettim ama yaşlı olunca neyse dedim....

Aramızdaki diyalog:

- Bakale, sen M.... Yaylasına gidiyor musun?

- Hayır dedim.

Beni çekiştiriyor sürekli

-Sizin köyünüz neresi?

- Köyümüz yok dedim.

- Sen, şu suyun kıyısındaki apartmanda mı oturuyorsun?

- Hayır dedim.

Kadın, illa ki beni bir yere koyacak.

- Senin tırnakların neden bu kadar uzun, günah kes bunları diye hastanenin içinde çekiştirerek konuşuyor bana.

Ya sabır dedim elbette.

Teyzenin görüntüsüne baktım, konuşmasına baktım da, emekliymiş üstelik.

Falcı olmaya gerek yok,bunların yüzünden çekiyoruz bu hükümeti ülke olarak.

Hastanede doktor kalmadı.Bu doktor da gidiyormuş.

' Giderlerse gitsinler ' diyen zat için ne ki doktorların gitmesi, değil mi?Söylene söylene yürüyerek döndüm hastaneden eve ama yolda , hani narenciye üreticileri ürünleri satamadıkları için portakal -limon ağaçlarını kesiyor ya!

Limonları doldurmuş kutuya ,isteyen alsın diye dükkanın önüne koymuştu esnaf.

1 tane lmon da ben aldım ayıp olmasın diye.

Bir sabah, onlarca öykü çıkar içinden.

Giden doktorlar mı,katkı payı diye diye ödediğimiz paralar mı, randevu için aylarca bekleyen hastalar mı , malını hayrata koyan insanlar mı, hangisini yazmalı ki?

Teyzenin oğlu mu vardı acaba ?

Hani, niyeti bozuk oluyor böyle yaşlıların.

'Teyze valla çol çocuk var' diyemedim.

Bu da ayrı konu.

Tüm ifadeler