Bugün, 2025 yılının ilk günü.
'Yıla nasıl girersen öyle geçer ' diye bir inanç vardır.
Şu fotoğraftaki gibi yeni yıla girmek ne güzel olurdu değil mi?
Ama bu her zaman mümkün olmuyor.
Bu fotoğraf karesi tabii ki benim çektiğim bir kare ama öncesine ait bir andan.
Umut işte....
Her daim olabilirliğine taşıdığımız inançla beslediğimiz duygu; umut.
Hani, şarkıda diyor ya; ' Benim hala umudum var...'
Bir yanım ' umut' diyor ,diğer yanım ' biraz zor, güzel günlerin gelmesi.'
Bir yıla nasıl girersen öyle geçermiş....
Yılbaşı masamız ,yemekler, mezeler öyle kaldı, kadehler ise dolmaya fırsat bulamadı.
Kendimi de ,kardeşlerimi de yoksun bıraktım dün akşam yemeği için ve bunun için de çok üzgünüm.
2025 yılı böyle geçmesin , bütün hastalıklar ,kötü her şey geride kalsın diye saat 11.55' de çıktık hastaneden, iyi ki de çıktık.
Saat 12' den sonra olsaydı bütün umutları erteleyecektim.
Ama önümüzdeki 365 günün iyi olabileceğine dair umudumu korumak da istiyorum doğrusu.
Düne ait güzel şeyler de vardı.
Milli Piyango alıp da, ' çıkacak ' diye umut beslemedim ve tüpçüyü zengin etmedim örneğin.
Ambulansla gidip taksiyle dönerken hastaneden ,çok genç ve kibar bir şoför vardı ve taksinin bütün koltukları yılbaşı süsleriyle ışıl ışıl süslenmişti.
Hayal meyal anımsıyorum o anları ama güzeldi, hatta bir ara gülümsedim bile.
Demem o ki; ' Yaşadığımız sürece umut hep var olacak'
Yeter ki sağlıklı olalım. Herkese 'önce sağlık' diyorum.
Akıllı, mantıklı ,tutarlı olduğunuz ve çalıştığımız sürece başaramayacağımız hiçbir şey olamaz.
Dün olmadı ama bu fotoğrafı elbette gerçekleştireceğim.
Umut değil, kararlılık!
Yeniden herkese Mutlu,Sağlıklı Yıllar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder