#Çocuktum,bu radyoyla tanıştığımda.Annemin küçük bir dolabı vardı önü cam kapaklı.İşte bu radyo hep o dolabın üstünde dururdu.Ajanslar da bundan dinlenirdi,şarkılar da.
Düğmelerini çevirdiğimizde cızırtılı bir ses yükselirdi frekanslarını ararken .
Benim yaş kuşağımın hepsinin evinde vardı bu radyolardan.
Annem,İsmet İnönü ve Aşık Veysel'in ölümünü bu radyodan dinlemiş ve ağlamıştı.
Radyo,bir gün o dolabın üstünden düştü ve kırıldı;annem yine ağladı.
O gün,bu gündür bu radyoyu arıyorum ama bulamadım henüz.
Ben de,radyo modelli bu ahşabı buldum,çocukluğumdaki gibi aynı renklere boyadım.

Boyamak cidden çok sıkıntılı itiraf etmeliyim,elden geldiğince diyelim.
Kardeşime yaptığım bir hediye bu.
İstedim ki,bütün kardeşlerimin evinde çocukluğumuzdan bir anı bırakayım.
Diğerleri de sırada elbette.
Belki çalmayacak,belki o cızırtılı şarkılar dinlenmeyecek ama nostalji işte.
Hangimiz özlemiyoruz ki?

NOSTALJİ RADYOSU :)

6 Fotoğraf

Fotoğraflar / Videolar Ekle

Yüklenecek dosyayı seç

BeğenDaha fazla ifade göster

Yorum Yap

Paylaş