#Şehirlerarası yolculuktayım.Çukurova'nın uçsuz,bucaksız bereketli tarlalarının içinden geçiyorum.
Hani,80 milyonun 7.5'nun köyde yaşadığı,üreten insanların alınteri tarlaların içinden.
Kimi tarla sürülmüş,kiminin içinde traktörler çalışıyor hala.
Patates toplayan ırgatlar,tarlaların kıyısına kurulmuş derme çatma,önündeki iplere asılmış,kirli çamaşırlarıyla mavi çadırları seyrederek gidiyorum.
'Ne adaletsiz bir dünya ' Kimisi atlas yorganda,kimisi ayazlı tarlalarda hayat sürüyor.
Tam da bunları düşünürken,arkamdaki yolcunun hiç bitmeyen ve bağıra çağıra yaptığı konuşmalarla düşüncelerim yön değiştiriyor bir anda.
Şu cep telefonunu icat edeni eline alacaksın..
Yahu!
Ortamda kullanmayı hala öğrenememiş yurdum insanına teknolojiyi dayatmanın alemi var mı?
Gerçi,adamın ne suçu var değil mi?
Böyle durumlarda dönüp bir tane çakasım olmuyor da değil ama baktım ki,adam yaşlı.

Şimdi,amcanın kulağı da duymuyordur. :)
Şaka bir yana ama cidden böyle yolculuklarda yüksek sesle yapılan telefon konuşmaları dayanılır gibi değil.
Özel hayatın mahremiyeti falan da hak getire. ;)
Tarlaların içinden geçiyorum ve sürülmüş toprak kokusunu duymak istiyorum ama burnuma gelen koku, günlerce yıkanmamış insan kokusu.
Cep telefonu kadar parfümü de kullansak keşke ama nerde...... ;)