16 Mart 2020 Pazartesi

#Yurtlarda Öğrenci Olmak....
Umre'den dönen insanları yurtlara yerleştirdiler ve onlar da,öğrencilerin barınmak zorunda olduğu yurtlar için 'Ahır gibi burası'dediler ya!
Aklıma kendi öğrenciliğim ve kaldığım özel,devlet yurtlarında çektiğim zorlu yolculuklar geldi.
Ama öncelikle,umreye gidip de,para döken bu insanlara,döktükleri o paralarla 'Ahır ' olmayan yurtlar yaptırmalarını öneriyorum,daha büyük sevap işlerler çünkü.
Öğrenci olmak zordur ama İstanbul'da öğrenci olmak kat be kat zordur.Ulaşım,barınma,beslenme,okul giderleri,sosyal hayat dediğinizde,bir öğrencinin ailesine maliyeti ucu açık bir konudur.
İstanbul'da,öyle çok anım var ki,özellikle yurtlarda....
Yazsam o çileli yolculuğumu,sayfalar dolusu roman olurdu.
İkinci sınıftayım,Çemberlitaş Kız Yurdunda kalıyorum.
O yıllardan,bu yıllara demek ki,çok şey değişmemiş devletin yurtlarında,aynı sıkıntı,öğrenciyi aynı zorluklarla barındırmak.
Öğrenciyiz ya,yurtlarda da kalıyoruz,önümüze ne koyarlarsa onu yiyoruz.
Çemberlitaş Kız Yurdundan aklımda kalan tek koku,Kapuska kokusu.
En ucuz diye sürekli o yemek çıkardı ve ben hiç yemezdim.Bütün yemekhane kapuska kokardı.
Paramla rezil olmanın her halini yaşadım İstanbul'da.Ailem,eve çıkmama izin vermiyor,haklı olarak,mecburum yurtlara.
Bir akşam,okuldan döndüm,nasıl da yorgunum.Akşam,bir şeyler yiyip yatacağım.
Yemekhanede,yine kapuska var.Hiç unutmuyorum o yemeği.
Peki neden?
Pirinç Pilavı ve salata aldım.Pilava,çatalı sallıyorum ama bir yandan da,bir hareket var,göz ucuyla seziyorum tabağımda.
Korkunun,ecele faydası yok elbette.Salataya döndüm,baktım ve marul parçasının üstünde,irice bir kurt tur atıyor.
Çatal elimden düştü.
Öğrenciyiz diye,bu kadar da olmaz ki,değil mi?
Temizlik ve hijyen nerde?
Soluğu,yetkilinin odasında aldım.Kadın da,yemek yiyor ama bize verdiklerinden değil elbette,en temizinden.
'Salatamda kurt geziyor'dedim.
Hakkımı da ararım elbette.
Kadın,önce beni ya duymadı ya da anlamadı.
'Salatamda kurt geziyor' dedim yeniden,çatalı elinden düştü çünkü;o da salata yiyordu.
Odadan çıktım,bir daha da,yurtta yemek yemedim.
Öğrenci,okumak için evini,ailesini bırakmış ve bir amaç uğruna yola düşmüşse,ezmeyeceksiniz,kurtlu yemekleri itelemeyeceksiniz.
Ne kadar aşağılamak öğrenciyi.
Hadi benim,param var ama mecburen yurtta kalıyorum ama kırsaldan öyle kızlar geliyordu ki,üstte yok,başta yok,yoksullukları diz boyuydu.
Parası az diye,yurtlara mecbur diye,öğrencilere bu yapılamaz.
Tıpkı,Konya'da,' Ahır' diye nitelenen yurt gibi.
Ne hakla,öğrenciye bunu yapıyorsunuz?
Öğrenciyi,iyi besleyecek,barındıracaksınız ki;zihin açıklığıyla okulunu bitirsin.
Elin çocuğunu gözden çıkarmak çok kolaydır.
Ya o gençler,sizin çocuğunuz olsaydı?
Kurtlu yemekleri,yine önüne koydurur muydunuz?
İstanbul anılarım çok,öğrencilik anılarım,erkeklerin askerlik anıları gibi hiç bitmez. ❤️

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder