#Yürüyorken, gözüm bu kaplumbağa kabuğuna takıldı.
Ormanda, ne çok canlı yaşıyor, özellikle kaplumbağalar.
Öykülerini de epeyce biriktirdim.
Ojeli Kaplumbağamı anımsadım örneğin.
Çocukların çıkardığı yangında yanan kaplumbağayı, karpuz kabuğunu iştahla yiyen diğerini.....
Doğaya açıldığınızda, öyküleri de çokça biriktiriyorsunuz doğal olarak
İnsanların kabalığından, nezaketsizliğinden usandım uzunca süredir.
En iyisi doğa.
Zararsız, sakin, çeşitli, renkli.
Önce, huzur olmalı hayatta,önce huzur!
Bu kabuğun üstüne düşündüm de; nasıl ölmüştür içindeki canlı?
Kabuğun kırılma şekline bakılırsa, yürüyüş yolunu düzenleyen iş makinesinin sonucu gibi duruyor.
Öbür türlü, kuvvetli bir ayak, özellikle hayvanı ezmeye çalışmış olabilir ki, bunu da, hiçbir insan evladı yapmaz diye düşünüyorum.
Doğa, kendi haline bırakılsa, zaten kendi çözümünü üretir ama biz insanoğlu el atınca, asıl sorun orda başlıyor.

Yürüyorum.....
Hayvan, ne kadar acı çekti acaba?