#BİR UMUTTUR YAŞAMAK- OYA AĞACI
Her yeni gün,yeni bir başlangıç,yeni bir umutlanma demek benim için.
Babam dikmiş bahçemize,kim bilir sene kaçtı?.Ağaç, öyle güzel çiçek açar ki bu mevsimde,çiçek uçlarındaki kıvrımlar,gerçekten de oya gibi işlenmiştir.

Çocuktum,bahçemizdeydi,Oya Ağacı.İspanyol Leylağı diye geçiyor literatürde.
Babam dikmiş bahçemize,kim bilir sene kaçtı?.Ağaç,öyle güzel çiçek açar ki bu mevsimde,çiçek uçlarındaki kıvrımlar,gerçekten de oya gibi işlenmiştir.

Babamı ve Abilerimi vurduklarında,sene 1978 sonuydu,ağaca bir şey oldu ve ağaç öldü,tıpkı gidenlerin ardından yas tutar gibi.
Yıllarca,toprakta izi bile kalmadı.Oysa,havuzun kenarını nasıl da güzel renklerdirirdi çocukluğumda.

Dört yıl önceydi.Bahçede gezinirken,aynı yerde bir filiz gördüm.Hiçbir çiçeğe benzemiyordu,sanki bir ağaç damarı gibiydi.
Ziraat Mühendisini çağırdım,umudum,orda o ağacı görmekti elbette ama bu mümkün müydü?
Yıllar geçmişti üstünden ve o ağaç artık yoktu bahçemizde.
Mühendis,orda daha önce ne dikildiğini sordu,' Oya Ağacı vardı,babamın diktiği 'dedim ama artık yok !
'Artık var'dedi . :)
Nasıl olurdu ki,bu bir mucize değil miydi?
Ağaçlar,biz onları öldü sandığımızda,toprağın en derinine saklanırmış bazen.Ve uygun ortamı bulduğunda da ,yeniden boy verirmiş meğer.
38 yıl.....
Nasıl saklamış kendini toprakta?
Bir mucizeydi bu benim için. 🙏

Çiçek açma mevsimi Ağustos ayında başlıyor .Ağacımız, genç bir ağaç olarak çiçek açmaya başladı şimdi.Önümüzdeki günlerde,çiçekleri daha da çoğalacak.

Umudun kaybolduğu her zaman diliminde,bu ağaca bakıyorum.
38 yıl sonra,yeniden başladıysa yaşamaya....

Babamdan kalan bir anı;Gitti ama geri geldi!
Bizden vazgeçmedi belli ki!❤️