Bazen, kitapta geçen bir tümce, bir şarkıda geçen sözcük ya da, şiirde geçen bir dize.....

Elimde,Khaled Hosseini'nin 'Uçurtma Avcısı' kitabı var.Bitmeye yakın, kitap.
Sona doğru,bir tümce okudum,kitabı okumayı bıraktım,kendime bir kahve yaptım ve üstüne düşündüm.
Romanın kahramanına kızsam mı,acısam mı bilmiyorum ama o tümce var ya,o tümce...
İnsan olmak,hata yapmak,sonrasında kalbinizi sızlatan o sızı.....
Kısacası;Hayatın özeti.

Bugünlerde,bir türkü dilime dolandı örneğin.
Oğuz Aksaç yorumluyor,' Yolumuz Gurbete Düştü' diyor türküde.
Senfoni Orkestrası ,çok iyi çalıyor,belirteyim.
O kadar keyifle dinliyorum ki bu türküyü günlerdir.....
Çünkü;çok iyi yorumlanmış,elbette bana göre.
Vurucu bir bölüm geliyor kulağıma
-Bu mudur senin eserin
-Sinemi yaktı kederin
-Ölürsem olmaz haberin
-Hazin hazin ağlar gönül.

Ne kadar kırık bir hikayenin eseri bu türkü.

Bugünlerde,bir şiir takılıyor dilime.
Edip Cansever'in şiiri ;

YERÇEKİMLİ KARANFİL

Biliyor musun az az yaşıyorsun içimde
Oysaki seninle güzel olmak var
Örneğin rakı içiyoruz, içimize bir karanfil düşüyor gibi
Bir ağaç işliyor tıkır tıkır yanımızda
Midemdi aklımdı şu kadarcık kalıyor.
Sen o karanfile eğilimlisin, alıp sana veriyorum işte
Sen de bir başkasına veriyorsun daha güzel
O başkası yok mu bir yanındakine veriyor
Derken karanfil elden ele.
Görüyorsun ya bir sevdayı büyütüyoruz seninle
Sana değiniyorum, sana ısınıyorum, bu o değil
Bak nasıl, beyaza keser gibisine yedi renk
Birleşiyoruz sessizce.

Bu şiiri her okuduğumda,salaş bir meyhanede,fonda Müzeyyen Senar ve bir duble rakı geliyor nedense.
Ortada,ne meyhane kaldı gidecek,ne de Müzeyyen Senar'ın plakları...

Hayat,insana her duyguyu yaşatıyor,ister bir kitapta,ister bir şarkıda,istersen bir şiirin dizesinde.