#Bu ülkede bir şeylerin değişmesi çok zor olacak.

Taksim Anıtı'nda, doktorlara yapılan şiddeti görünce iyice pekişti düşüncelerim.

Hayat, herkes için çok zor. Hele ekonomik çöküşün izahı yok artık.

'Vatandaşımı enflasyona ezdirmem ' diyenler iyi ki ezdirmiyor. Maazallah, ya bir de ezdirselerdi durumumuz ne olurdu?

Bugün pazartesi. Malum, semt pazarı günüm.

Her hafta, atölyemi kapatıyor pazara gidiyorum elbette .Düzenli alışveriş yaptığım insanlar var, sanki onlara uğramazsam suçlu olacakmışım gibi geliyor.

Tuhaf işte.

Her geçen hafta, daha az meyve-sebze alıyorum ama daha fazla para ödüyorum.

Neden acaba?

Sarayın mutfağında, tanesi 10 bin liralık musluk önünde elma kabuğundan sirke kuranların tasarrufuna erişemiyorum niyeyse?

Gittikçe gidiyor cepten.

Geçen yıldan bu yana limon satan o çocuğu arıyorum ama hala bulamadım. Paketleri bekliyor evde.

Umarım, bir gün karşılaşırım onunla.

Hava, inanılmaz bir soğuklukta bugün. Pazarcılara acıdım inanın. Bu ayazda, büzülerek ekmek parasını çıkarmaya çalışan emekçiler onlar.

Hani, hayatta bazen anlar yaşarsınız unutulan.

Bugün, böyle bir şey yaşadım, öykü tadında.

15 yıl önceydi. Her gün, üşenmeden spor yaptığım günlerde, genç bir manav vardı çok taze meyve -sebze satan.

Yürüyüş yapardım ama dönüşte de ....

Allah, bir yandan onca kaloriyi erittirip, sonrasında o tazeliği verdiyse artık...

Yaman bir çelişki elbette.

O tezgah kayboldu aynı dönemde.

Neyse....

Muz almak için bir tezgaha yanaştım, 'Beni tanıdınız mı ?' dedi satıcı.

Yaşlandım artık, anımsamadım elbette.

'Yıllar önceydi ' diye söze başladı. Siz, benden kestane almıştınız özenle seçerek.'

Merakla bekliyorum, kestane almanın nesi özel de akılda kalıcı oldum diye.

Devam etti: ' Neden irilerini seçiyorsunuz diye sormuştum size, Kestane Şekeri yapacağınızı söylediniz. Ben,hiç duymamıştım Kestane Şekerini. Ertesi gün, yaptığınız Kestane Şekerinden bana getirdiniz ve ben hayatımda ilk kez yedim ve o tadı hiç unutmadım. Yemedim dediğim için bana getirmenizi de hiç unutmadım' dedi.

Şöyle bir baktım yüzüne, yine anımsamadım ama 15 yıl öncesini hiç unutmamış, çok duygulandım.

Aslında, çok sıradan bir davranıştı benimkisi, herkesin yapacağı ama ....

Dedim ki; ' Bu yıl mevsimi geçti ama seneye söz olsun, Kestane Şekerini yapınca size getireceğim. Tabii, Bursa'nın o kestanelerinden bulursam.

Kestane Şekeri'nin kestaneleri daha özel biliyorsunuz. Lezzeti farklı.

Ama seneye yapacağım.

Ben de çok seviyorum çünkü.

Şu hayata kaç kere geliyoruz ki?

Kalori hesabını unutuyoruz

Ne demişler: Rakı içen öldü de,su içen ölmedi mi?

Sözün özü: İnsanlarda, bir iz bırakmış olmak ne hoş bir duygu.

Bugünü de böyle geçirdik.

Yarına bakacağız artık!