Ne için yaşıyoruz bu dünyada? Varolduğumuz süreçte, ne işe yarıyor, kendimiz, ailemiz, çevremiz için ne yapıyor, nasıl bir varlık değerimiz var da ortaya koyuyoruz?

İnsanın soy geçmişi, taşıdığı soyismi, aileye karşı sorumluluğudur öncelik olan, bana göre.

İnsana saygı, hayata saygı olmalı insanda.

Bu fotoğraf karesi, Türkiye için bir utanç karesi.

Ayağını, bir insana vurarak inciten ve kamu malına zarar verdi diye rapor alan Yusuf Yerkel !

Yerde tekme yiyen de, 2014 yılında, 301 madencinin göz göre göre öldüğü Soma 'da,olayı protesto eden, emekçi bir madenci.

İşte bu Yusuf Yerkel, Almanya' ya, başkonsolosluğa ticari ataşe olarak atandı.

Almanya, bu şahsı 'İstenmeyen adam' ilan etti, 'Gelme' dedi ama hükümet, inatla, devletlerarası itibarımızı hiç düşünmeyerek, bu zatı ticari ataşe olarak onayladı.

Bu şahsın, sülale boyu masrafları bizim üstümüze yıkıldı anlayacağınız. Artık, oğlunun özel okul masrafı mı dersiniz, eşinin manikür parası mı siz düşünün.

Peki, devlete ait herhangi bir başvuruda, annenizin kızlık soyadının üçüncü harfine kadar soran devlet, bu adama 'Kardeşim, senin uzmanlığın ne, hangi üniversiteyi bitirdin, yeterliliğin var mı' gibi soruları sormuş mu? Sormamış, gereksiz bulmuş ve atayıvermiş.

Eklemeyi de ben yapayım : Yusuf Yerkel'in ne ekonomi, ne iktisat, ne ticari bir konuda hiçbir eğitimin olmadığını, hiçbir sınavdan geçmediğini ve cumhurbaşkanının eski özel kalem müdürü olduğunu biliyor muydunuz?

Biz, böyle yönetiliyoruz işte.

Gelen Ağam, giden Paşam.

Yerdeki madenci de, yediği tekmeyle kalmadı elbette, 10 ay hapis ve para cezası çıktı.

Yusuf Yerkel kazandı, madenci kaybetti.

Dedim ya, insan ne için yaşar?

Onuru için, taşıdığı isim için, utanacağı hiçbir şeyi yapmayacak kadar düzgün bir insan olduğu için.

Biri, beni istenmeyen kişi ilan edecek, üstelik de o tekmeyi atmışım, utancımdan değil o görevi kabul etmek, insan içine çıkamazdım.

Ailesi ne düşünüyor acaba?