Bugün, bayramın ikinci günü.

Balkona çıktım biraz nefes alayım diye, bir ses duydum:

'Kedicik, inan ki yanımda şekerden başka bir şey yok. Çok mu acıktın? Valla olsa verirdim.Biz eti nerden bulak' diyordu ve çıkınını açtı, içinden şekerleri çıkardı kedinin önüne koydu.

Kedi bu, mama varken şekeri ne yapsın?

Kaldı ki; köpeklere ve kedilere tatlı verilmez diye bilinir.

Kadın da nerden bilsin?

Kendince iyilik yaptığını sanıyor.

Ama iyi her yerde iyidir.

Kadının, kedi ile konuşmasını izledim bir süre.

Kedi de, kadına bakıp ' Ne diyor bu kadın mı?' dedi; yoksa, ' Kadın, ben kediyim ,şeker yer miyim, bana vereceksen mama ver ' mi dedi bilemem ama kadın, şekerleri soyup soyup kedinin önüne koyuyordu.

Oysa kedi, az daha gitse, bütün mahallenin kedilerini doyuracak yemek verdim biraz önce.

Kadının terliklerinin de her biri bir yerdeydi.

Çıplak ayakla, sokağa basması da ayrı konu elbette.

Bizler, günde sayısız kere el yıkarız. Ayakkabıların ise sokağın kirini eve taşıması mümkün mü?

Hangimiz daha mutlu acaba?

 Bugün Pazar....

En sevdiğim gün.

Bugün, Şeker Bayramı.

Dışarda, sağnak yağmur var.

Yağmur, berekettir.

Umuyorum ve diliyorum ki;

Dağına taşına, ovasına, yurduna bahar gelsin memleketimin.

Şükredecek çok şeyimiz var hala.

Çok şükür, çoğumuzun sağlığı yerinde, sevdiklerimiz yanımızda.

Evimizde kahvemiz, çayımız varsa; şekerliklerimiz doluysa şanslıyız demektir.

Mutlu ve huzurlu olmak sandığınız kadar kolay olmayacak ülkemizde, ona da tamam ama umudumuz var hala.

Küçücük bir filiz de olsa, kalbimizin bir köşesinde umuda dair, neden olmasın?

Kaybettiklerimiz de var hepimizin elbette.

Onlarla yaşadığımız güzel anılara sığınacağız artık.

Hayat böyledir işte.

Bir varsın bir yoksun. Bunu bilip, ona göre yaşarsak eğer;

Yaşadığımız her günün, bize kâr olduğunu da anlayacağız.

İyi ol, güzel bir insan ol, kendini de, çevreni de mutlu et.

Kötülükten kimseye yarar gelmez.

Bayramda en azından iyimserliğimizi koruyalım.

Şeker tadında, size, bize ,hepimize iyi gelecek bir bayram diliyorum.

İyi Bayramlar.

İyi Pazarlar...

Tümi

 'Nerde o eski bayramlar...'

Bu sözü kullanıyorsak yıllar geçmiş, nostaljiyi yaşayan, geçmişe özlem duyan, yaşlanmaya başlayan bir nesil olduk demektir.

Yarın bayram.

Eski bayramların heyecanı kalmadı elbette.

Anne Evi'nde, sofradaki tabaklar tek tek eksildi, yemek masasının sandalyeleri boşaldı.

İnsanın ailesi azaldıkça duyguları da köreliyor sanırım.

Bir gün öncesinden Annemin tepsi tepsi açtığı baklavaları yok artık.

Nasıl da lezzetli olurdu Anne elinden çıkan tatlılar.

Kim takardı ki, karbonhidrat hesabını yapmayı?

Çocukların, şeker, çikolata yemekten çektikleri karın ağrısı hiç bitmezdi ki.

Sonra, kurulan o zengin soframız ...

Annemin o lezzetli yemekleri, gürültü patırtı içinde, kardeşlerin, gelinlerin, torunların masanın etrafında toplanması...

Hepsi mazi oldu artık.

Baba -Anne, Kardeşler...

Tek tek gittiler o sofradan.

Torunlar büyüdü, artık takmıyorlar böyle gelenekleri.

Oysa bize öğretilenler başkaydı.

Bir gün için İstanbul' dan gelirdim koşa koşa evime.

Aile olmak çok önemlidir ve bayramlar, aileyi bir araya getiren en önemli geleneklerdir.

Hep diyoruz ya; 'Nerde o eski bayramlar ' diye!

Niye böyle olduysa hayat, bireylerin kendini sorgulaması, nerde hata yaptığını anlaması ve doğru çocuk yetiştirmenin önemini kavraması gerekir.

Gelenekler önemlidir.

Şekerlikler şeker, lokum, çikolata ile doldu ama gelen misafirlerimize artık.

Hayat işte.

Ne tesadüf ki, tam da kahvemi içerken gözüm Annemin fincanlarına takıldı.

Hem de bayram ve fincanın üstünde bacası tüten bir ev...

 Hangisi daha kötü bakıyor acaba?

Kedilere bir de ' nankör ' derler.

Ben, insan kadar nankör bir canlı daha bilmiyorum ama....

İnsanlara, onların istediği ve beklediği her şeyi verirseniz sizden iyisi yoktur ama es kaza istemediği bir şeyi söyleyin ya da istediği bir şeyi yapmayın; yine ya da, ayağına basın, işte o zaman gerçek yüzleriyle tanışırsınız.

Yani, demem o ki; hayvanlara nankör falan diyoruz ya!

Hayvanlar, çoğu insandan çok daha iyi.

Ama şu gri kediyi her gördüğümde tırsmıyor da değilim, yalan yok.

Bu kadar da kötü bakılmaz ki!

Kim bilir, insanlardan ne gördü de böyle bakıyor zavallı hayvan

Şu diğeri ise...

Malum kedi.

Beni tırmalayan, kuduz aşısı yaptırtan ama her gün de atölyeme gelip mamasını bekleyen, teftiş eden kedi.

Hem de dişiymiş, hem de hamile üstelik.

Bir de torunlar geliyor bakılacak.

Bakmayıp da ne yapacaksın?

Bir canlı hepsi ve yaşama hakları var.

Tümifadler:

 Bugün 'Dünya Tiyatrolar Günü'

Öğrencilik yıllarımda, hiç sektirmeden tiyatroya giderdim. İstanbul'da, Can Gürzap'lı Amadeus, Gergedan, Kanlı Nigar, Dönüşüm ve daha nice oyunları, en iyi sanatçılardan izledim.Müşfik Kenter, Yıldız Kenter gibi sahnede devleşen sanatçıları izlemek büyük şanstı benim için ama uzun zamandır tiyatroya gitmiyorum.

Büyük kentlerdeki seyirci kalitesi ,küçük şehirlere indikçe düşüyor ve toplum, bir türlü sinema, tiyatro ,konser izleme adabını öğrenmiyor.

Tiyatro gibi sanatsal olayları izlemek bir kültürdür.

Okumak, izlemek, üstüne konuşmak gerekir.

Toplum okumuyor, okur gibi yapıyor.

Beyin ve göz ile eşgüdümlü okumak gerekir.

En son tiyatroya gittiğimde, eğitimli insanların bile yanlarında küçük çocuklarını yetişkin tiyatrosuna getirdiğini görünce vazgeçtim.

Eğitim şart herkese!

Okumak dedim de..

19 Mart'tan bu yana kitlesel bir eylem var tüm ülkede.

Haksızlık ve hukuksuzluğa ' Dur ' demek gerekiyor elbette.

AKP, CHP' nin boykot kararına karşılık bir hamle yaptı ve D &R ve de Ekspresso Lab' dan kitap alıp kahve için dedi demesine de, çok başarısız bir girişim bu.

Oluşan kuyruklara ve boş kahve bardaklarına baktım da, o gençler hangi kitabı aldı acaba D&R' den merak ettim?

Hani,' Boş çuval dik durmaz ' diye bir söz var.

Eğer, kitap okuyan bir kitle olsanız ,zaten elinizde emanet gibi duran o poşetleri taşımazsınız.

Okuyan insanlar olsanız, zaten o kuyruğa girmez ,'Dur' diyenlerin yanında olursunuz.

1 kitap alana 1 kahve mi dediler sizlere?

Ekspresso Lab', onca insana bedava kahve verir mi?

Kahve, 200 TL. kafelerde.

O bardaklar niye boş?

Bugün 'Dünya Tiyatrolar Günü'.

Yazık bu insanlara.

Kuyruklara sokarak bedava oyunculuk yaptırıyorlar.

Bari, sıcak kahve içseydiniz.

İyi oyunlarda, iyi seyirciyle oyun izlemek dileğiyle.

Tüm ifad

 İki gündür atölyemi açamıyorum.

İşler kalsın önemli değil, her durumda yaparım ama en çok şu iki hamile kedi ve sokakta her sabah düzenli olarak mama yemeye gelen 5 kediye üzülüyorum.

Hamile kedilerin beslenmesi gerek.

Her mamayı da yemiyorlar, seçiciler.

Bu kadar zalimin olduğu bir dünyada,

'Mamayı buldun ye, zalim insanı gördün mü kaç,' değil mi?

İnsan, aklını nereye yoracağını bilmiyor doğrusu bu ülkede.

Saraçhane'deki şiddet, ayağa kalkan Z kuşağı, isyan eden emekliler ...

Umutsuzluğa kapıldığımız anda, aklımıza TOMA' lara karşı duran öğrenciler, çevik kuvvetin karşısında dans eden Mevlevi, tazyikli su karşısında NUTUK okuyan genç gelmeli.

Her Şey Çok Güzel Olacak!

Her şeye rağmen, yarın atölyemi açayım da ,kedilerin umutlu bekleyişi bitsin.

Herkes, kendi çapında karnını doyurma derdinde.

Hak yemeden, hakkını yedirmeden!

Tüm ifadeler: