Bugün Pazar...
En sevdiğim gün.

Ömrü, bir gün olan bir çiçek bu.Sabah açmıştı, gördüm.
Sert rüzgarlar esti gün boyu ama o, incecik sapının üstünde dirençle, inatla savrulsa da, kopmadı kökünden.
Akşama doğru, yavaş yavaş kıvrılmaya başladı çiçeğin yaprakları.
Solduğunu ve öleceğini biliyordum.
Bazı şeyleri bilirsiniz ama tanık olmak istemezsiniz ya!
Daha fazlasını izlemek istemedim ve usulca kapattım balkonun kapısını.
Neden usulca?
Çünkü; balkon kapısının üstünde iki yumurtanın üstüne kuluçkaya yatmış bir Kumru var.
En küçük bir harekette yumurtalarının üstünden kalkıyor.
O yumurtalar soğursa, yavrular içinde ölecek biliyorum.
İncelik değil bu, hayata saygı.
Hayattaki yerinizi belirlemelisiniz.
Saksıdaki toprakta olmak da, geniş bahçelere yayılmak da bir tercih.
Sen, nasıl istersen öyle!
Saksıya ve çiçeğe baktım.Bugün vardı , yarına olmayacak ama ardından yeni yeni tomurcuklar belirmişti çiçeğe duracak.
Yine renkler, yine çiçekler..
Toprağın bereketi ve hayatına saygı olduğu sürece;
Bir umuttur yaşamak!
İyi Pazarlar...

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder