Bugün Pazar...

En sevdiğim gün.

Hayatımız boyunca hayatın içinden geçiyoruz. Karşımıza birçok insan çıkıyor. Bazısı iyi geliyor bazısı nefret uyandırıyor ama bir şekilde hayatımıza giriyorlar.

İşimizde, aile ilişkilerimizde, komşuluk çevremizde...

Ne çok insanla uğraşıp duruyoruz.

Atsan atılmazı da var, kolayca vazgeçileni de.

En çok eğitimli insanlar beni şaşırtır kurduğum iletişimlerde.

Çünkü; cahil zaten bilmiyordur ama onca yıl eğitim alıp da, benzer davranışı gösterenleri şaşkınlıkla izliyorum.

Kurumlarda örneğin...

O makama getirildiyseniz, sizde bir özellik olmalı.

İşinin ehli birisinizdir, o işi en iyi yapansınızdır, konuya en hakim insasınızdır falan filan....

Peki, gerçekten öyle misiniz?

Hak ettiğinizi düşünüyor musunuz o makamı, yoksa; bir çark dönüyor da , gerçekleri bile bile içinde yer almayı mı istiyorsunuz?

Ekranda konuşan spikerleri, muhabirleri, mankenleri izliyorum da;

Son günlerde gerçek anlamda yangın yerine dönen ülkemizde konuşan bakanları, siyasetçileri izliyorum da;

Ciddi ciddi bir liyakatsızlık, cehalet, eğitimsizlik, saçma sapan konuşmalardan çıkan sonuç;

Bu ülkenin düzlüğe çıkması cidden çok zor bunlarla.

Orda; Bursa, Karabük, Muğla, Hatay ...

Yanıyor yanıyor.

Bakan, yağmur duası yapıyor düşünebiliyor musunuz?

Hem de, kuraklığın ve sıcaklığın zirve yaptığı, tek damla yağmurun düşmeyeceği yaz ayında, yangınlar sönsün diye dua ediyor iyi mi?

Bu ülkenin kaderi de bu-nlar demek ki.

Her şeyden geçiliyor, dağlardan, kıyılardan, denizlerden ama insan...

İşte, gerçek felaket!

İnsan!

İyi Pazarlar...