#Birkaç yıl önce,bir haber okumuştum.Bir şehit kızı,babası şehit olduğu için işe girdiğine seviniyordu.
İş bulduğu için babasının ölümüne sevinen bir insan olur muydu?
Babası yaşasaydı,zaten hayatları daha kolay olacaktı.Kaldı ki,baba bu,artık yoktu.Üstelik de,şehit olmuştu.Babasının neden şehit olduğunu sorgulamayıp,iş bulma vesilesi olmasını üzüntüyle okumuştum o zaman.
Böyle insanlar olur muydu derken....
Biliyorsunuz,Soma'da,en büyük maden facialarından biri yaşandı ve 301madenci öldü.Devlet,10 Haziran 2003 ile 13 Mayıs 2014 tarihleri arasında,maden kazasında ölen işçilerin çocukları için kamuda istihdam sağlayan düzenleme yaptı.
Bir madenci kızı Elif Aygün de,13 değil de,14 Mayıs'ta maden kazasında ölen babası için 'Keşke babam 1 gün önce ölseydi’ dediğinde inanın o baba adına çok üzüldüm.
Tarih,tekerrür ediyordu yine,ne acı!
İnsan,babasının öldüğüne mi yanmalı,yoksa,'Ölecek bari,bir gün önce ölseydi de,ben de bu haktan yararlansaydım mı' demeli?
Tamam!
Hayata tutunmak artık çok daha zor.Madem,çalışarak üniversiteyi bitirebilmişsin,para kazanmak için de çok zorlanıyorsun,ona da tamam ama baban yahu,baban o ölen kişi.
Bu bir isyan değil inanın;cehaletin geldiği nokta.
Üniversiteyi bitirmiş bir genç kadın,sorgulama yetisine de kavuşmuştur artık.
Yapacağı şey,SOMA'da ölen madenciler olmalıydı.301 madenci demek,eşini kaybetmiş kadınlar,yetim kalmış onlarca çocuk,gözü yaşlı ana-babalar,kardeşler demektir.
Nasıl sorgulamaz da,bu işten nemalanmaya çalışır cidden aklım almıyor.
Bizim gibi babasını çocukken kaybetmiş,baba sevgisine hasret insanlar öyle çok ki.
'Keşke yanımızda olsaydı'!
Dünyaları feda edebilirdim babam yaşasaydı.
Kimi bulamaz,kimi de bilemez işte böyle.
İsyan etmeli insan ama doğru isyan etmeli.
Bu babada da hiç iş yokmuş.Madem öleceksin,neden 13 değil de,14 Mayıs'da öldün ki?
Bak,kızın senin 1 gün geç ölümün yüzünden kamuda iş fırsatını kaçırdı.
Çok ayıp ettin ölerek,çok!