#Yarın bayram.....
Eskiden, bayramların bir anlamı vardı.Hangimiz,kırmızı ayakkabılarımızı yastığın altına sokup,gece uyanıp gerçekten de orda mı yoklamadık ki?
Çok tanıdık geldi değil mi bu ayakkabı olayı.Bizim kuşak,bu yılları iyi bilir.
Bizim çocukluğumuzda cep telefonu yoktu,tablet yoktu,her şeyin dolu dolu alındığı evler yoktu.
Babalarımız,ayakkabımızı alırdı,annemiz elbisemizi dikerdi ve tatlı bir bayram telaşı başlardı evlerde.
Bayramlar,ailelerin bir arada olduğu,tatil yörelerine kaçılmadığı,küçüğün,büyüğün yerini bildiği,günler öncesinden başlayan telaş,tepsi tepsi yapılan baklavalar,tencereler dolusu çeşit çeşit yemek ve temizlik fırtınası demekti.
Bayram sabahı,erkenden kalkılırdı,babalar namaza giderdi,anneler ise gelecek misafirleri ikramlarla ağırlamanın telaşında olurdu.
Eskiden doyum vardı çocuklarda.Şimdiki gibi,çeşit çeşit markalı ayakkabılar,her an hazırda markalı kıyafetler olmazdı.
Onun içindir ki,çocuklar ne bayramı biliyor,ne tatmin duygusunu.İstedikleri her şey,her an olmalı.
Anne-babaları çok kusurlu buluyorum bu konuda.Doğru çocuk yetiştirmiyorlar.
Bazı geleneklerimiz cidden çok güzel.Bayramlar da bunlardan biri.Komşu ziyareti,el öpmek,şeker almak,bayramlıkları kirletmeden oynamak ama önce saygı elbette.
Hem şikayet ediyoruz 'Nerde o eski bayramlar?' diye hem de çocuklarımızı özenle yetiştirmiyoruz.
Kırılma noktalarını biz yapıyoruz aslında,sonra da kabahatli arıyoruz.

Yarın bayram....
Yine temizlenen evler,yine yapılan yemekler,yine baklavalar,çikolatalar,lokumlar yerini aldı ama....
Çocukluğumu düşündüm gün boyu.
Babamın,3 yaşındayken aldığı kırmızı rugan ayakkabılarım,geceleyin uyanıp uyanıp ayakkabımı okşamam,annemin tepsiler dolusu kuru,şerbetli yaptığı baklavaları....
Hepsi mazi oldu artık.
Babamlı yılları çok bilmiyorum ama
Bir evde anne yoksa,o evde bayramların boynu bükük kalıyor.
İstediğiniz kadar çabalayın,sabahın ilkinde elini öpecek bir anneniz yoksa artık ve o koltuk boşsa,bir taraf hep eksik kalacak kalan ömürde.

İYİ BAYRAMLAR!