Bugün Pazar...

En sevdiğim gün.

Bir yerde şöyle bir söz okumuştum:

'İyi niyetin katili olan insanlar var ,her gün yüzlerini ayrı ayrı gördüğüm.'

Hani derler ya ;' Dünyanın en zeki, en eğitimli , en vizyoner insanı da olsanız, bulunduğunuz ortam vasatsa, ne yaparsanız yapın olmaz ve çevrenizdeki ,beş kişinin toplamı olmaktan kaçış yoktur ' diye.

Her ikisi de çok doğru geneli için.

Annem, nurlarda uyusun çok sabırlı bir kadındı ama ben onun gibi değilim derken, yaşadıklarım, gördüklerim karşısında Annem kadar olmasa da, sabrın bütün sınırlarını zorladığımı fark ettim ve bu kötü bir şey.

İnsanı çok yıpratıyor, iyi niyeti korumak, insanlara güvenmek, hala iyi bir şeylerin olacağına inanmak...

Hayat, böyle bir şey değil aslında.

Kötü, gerçekten kötü, en harbisinden kötü insanlarla dolu ve bunlar değişmeyecekken, hala iyimser bir havada olmak akla da zarar bir tutum.

Söylediğimi anlamayan, kırıp dökmemek için her yolu denerken hala, ısrarla hata yapan insanlarla aynı göğün altında yaşamak eziyetten başka bir şey değil bana.

Kurumlarda da, yaşadığım çevremde de öyle çoklar ki...

İsyan etmiyor da değilim ve ' Neden yahu, neden bu insanlarla muhatap olmak zorunda kalıyorum ' diyorum.

Ben, şahsi olarak, bu Beş kişinin toplamı değilim ve olmayacağım da.

Bunu ben biliyorum, hayat biliyor, beni tanıyanlar biliyor ama peki ya hayatı paylaşmak zorunda kaldıklarım !

Güzel bir pazar sabahına uyanmak, iyi duyguları koruyarak güne başlamak, kırk yıl olmasa da, hatır gönül bilen insanlarla iletişim kurmak, bir kahve molasında buluşmak bu kadar zor mu, ya da olmalı mı?

Ömür dediğimiz şey bu kadar kısayken ,neden bu kadar alt çizgi kalitesizliğinde yaşamı sürmek olsun?

Her şeyi başka etkenlere bağlamaya pek'bi meraklı bizim insanımız ama insanın içindedir yeşerteceği her duygu.

İyiysen iyisin, kötüysen kötü.

Bunun ortası yok!

Kendimize sürekli bahaneler üreteceğimize , hayatı renklere boyayacak birer insana dönüştürmenin formülünü aramak gerekmez mi?

Gerçekten de çok sıkıcı olmaya başladı insanlar.

Üstümüzdeki kıyafetin içini dolduralım bi'zahmet.

Bahaneler üretmeden ama..

Yoksa, toplumdaki Beş kişilerin sayısı çoğalacak böyle giderse.

Sıcacık ekmeğin yaydığı kokuyu ve kızarmış peynir kokusunun verdiği hazzı almayı bilmen ,bilmiyorsan da öğrenmen gerek.

Yoksa, canlı doğar, ölü yaşarsın hayatını.

İyi Pazarlar....