#Bu dünya,bazı güzel yürekli insanların yüzü suyu hürmetine dönüyor.
Bu tablacı,bir pazarcı aslında.Kalan günlerde tablacılık yapıyor ve lahana satıyor,evini geçindirmek için.
Her geçişinde lahana alıyorum,sarmalık,turşuluk diye.
Bugün,yine atölyenin önünden geçiyor,
ayağa kalkamıyorum ya,içeri girdi ve 'Abooo,hocam noldu sana?' dedi ve ekledi: 'Sana nazar değiyor.Bunu doktor bilemez,bizim mahallede bir kadın var,o hemencecik iyileştirir ayağını.
Bak,araban filan yoksa emrin olur,hemen evden alır,gelirim arabayı,lafı bile olmaz.'
Bu insan,beni tanımaz.Her hafta tezgahından yalnızca alışveriş yaparım.Öyle,bağ bağışlamam yani ama öyle güzel bir yürek var ki bu insanlarda,hiç düşünmeden insanı mutlu eden davranışları yapıveriyorlar.
Ben,kırıkçıkıkçıya gitmem elbette ama gülümsedim,teşekkür ettim, 'Tamam,giderim ' dedim gönlü olsun diye.
Kapıdan çıkarken 'Bak,ihmal etme,yarın git' dedi,tablasını sürdü,gitti.
Émir büyük yerden ama atölyeye uğrar ve 'gittin mi' derse ne diyeceğim? ;)
Yav ayak,sende iyileş artık.Tablacıya yakalanırsam diyecek sözüm yok.
Atölyeyi açmasam mı acaba uzunca bir süre? 

Ya da,devletimiz bir güzellik yapsa da,uzman doktorları atasa mı artık hastanemize?
Sesimi duyan var mıdır ki? :)

;