#Bir insanı tanımak çok zor biliyorsunuz.
Az-çok fikriniz olması için de,biraz sohbet,biraz fikir alışverişi,biraz da duruşuna bakmanız yeterli,İnsan,kendini her şekilde yansıtıyor aslında.Önemli olan,onu okuyabilmemiz elbette.
Sosyal medyayı katmıyorum,burda çoğu kişi sahte ama yüzyüze geldiğimiz insanları analiz etmek çok da zor değil.
Bir insan,istediği kadar üniversite okusun,istediği kadar yabancı dil bilsin,istediği kadar Avrupa görsün,üstüne attığınız diploma altın değil,pırlanta olsa da baki kalan yanları çoksa,nafiledir artık o insanın aldığı eğitimin hakkını vermesi.
Yıllar,hepimize bir şeyler katmalı mutlaka.
18'li yaşlar,hayatımızın delidolu yılları ama yaş ilerledikçe,insanlar büyüyor,olgunlaşıyor,hayatı daha bir sorguluyor.
40'lı,50'lili yaşlara geldiğinizde,hayatınızdan öyle çok insan geçiyor ki,eğriyi,doğruyu anlıyorsunuz bir saatten sonra.
Bazen,yanıldığımız da oluyor elbette ama çok az.
Hiç birimiz saraylarda büyümedik.Evimiz,aileden aldığımız terbiye ve sokaktan aldığımız kültürün harmanıyla oluşuyoruz.
Ülkemizin,doğusu ve batısı arasındaki uçurum da büyük sanırdım eskiden ama artık böyle düşünmüyorum.
Batının kültürüyle yetişmiş bir insanın üslup,ses tonu,beden dili ve iletişim kurma becerisinin yüksek olması gerekir ama dedim ya;'Bir insana,altın diploma da verseniz,adam olmuyorsa olmuyordur.'
Kabalık,küstahlık,nezaketsizlik ve karşısındaki insana hitabeti bir insanı tanımanız için yeterliymiş inanın.
Tarlaya sürseniz,işe yaramayacak insanların,hangi liyakatla onurlandırıldığını gördüğünüzde....
Olmuyor,olmuyor işte.
Haksızlık değil midir bu?