#Atölyemi kapattım,iki gün tatilim var,ver elini Zorkun Yaylası. 
Zorkun 'a gelmek sandığınız kadar kolay değil.Önce Osmaniye'ye gelmeniz gerekiyor.
Osmaniye,betona boğulmuş,ortalık toz içinde,ağaç yok,park yok ilkel bir şehir olamamış köy.
Bu çirkin binaları hangi yeteneksiz mimar çiziyorsa;Çukurova demek,cehennem sıcakları demek.Bu nedenle,balkon çok önemlidir.İstisnasız,her balkonun ortasında kolon var.İnsan,merak ediyor,balkonun ortasına bu kolonları dikmeyi hangi üniversitede öğrendiler?
Dün,Osmaniye'de deprem olmuş.
Zorkun'a çıkmak için ticari taksileri kullanmanız gerek,eğer arabanız yoksa elbette.
Benim arabam yok,mecburen taksiyi kullanıyorum.
Yanıma bir teyze oturdu,bir de çenesiz.Aralıksız konuşuyor.
Bana döndü ve 'Bu depremler var ya,hep bu çıplak kadınlar yüzünden oluyor.Bak,senden daha yaşlı kadınlar (Burada hıı ) dedim,yok artık,kadın 80 yasında,bana senden yaşlı diyor; 😉
Kolları çıplak,boyunları açık,hep bunların yüzünden oldu bu deprem dediğinde;
-Teyzem,dünya aya,sen hala yaya,21.yüzyıldayız,küresel ısınma,dünyanın dengesini bozduk,yeraltı suları çekiliyor,çökmeler oluyor,hırsız müteahhitlerin çürük binalarında insanlar ölüyor,kabahat bizim ' demek istiyorum ama nafile bir çaba olacağını bildiğinden susuyorum.
Zorkun'a çıkarken görüyorsunuz,Osmaniye'de sanırım mahalle başına 3-5 cami düşüyor.Bu kadar minare olur mu bir şehirde? Say say bitmiyor.
İbadet için elbette cami de yapın ama bu şehrin nüfusu ne ki bu kadar minare diktiniz?
Biraz da ağaç dikselerdi, şehirde gölgelik olurdu ama nerde?
Her yer,çirkin,beton bina dolu.
Çok başarısız bir şehirleşme örneği Osmaniye,insanı da kendini geliştirmemiş.
Bu kadar caminin olduğu bir şehirde,kafa her kabahati yine kadına yüklüyor;illa kadın.
Şunu düşünmüyor eğer depremler insan yüzünden oluyorsa:Ülkemizin her noktasında,ahlaksız,aşağılık erkekler,dini vakıf,dernek,kuran kursu,cami,mekruh bina demeden,kız-erkek ayırmadan,el kadar bebeklere tecavüz ediyorsa ondandır ama hayır;kadın da kadın!
Niye şaşırıyorsam?
Yollar o kadar sisli ki,araba 1 metre önünü görmüyor.Güç bela Zorkun'a ulaştık.Arabadan indim,çok şükür,çok şükür dedim inanın.
Elimi attım,torbayı yokladım,sevindim.
Bira şişelerim kırılmamış. 😉
Bir yandan da güldüm:Ya o teyze yol boyunca tespih çekerken,bira şişeleriyle yolculuk yaptığını bilseydi? 😉