Bir insanın, işimle ilgili bana karşı yapacağı en büyük hata, sansür uygulayabileceğini düşünmesidir.

Yakarım!

Tablo yapmayı epeydir bıraktım ama bu çalışmayı bıraktığım anlamına gelmiyor elbette.

Bu çalışmamı, tabloya değil de kendi koleksiyonuma koymak amacıyla yapayım dedim ama sergiye de koydum.

Maksat, sanatın her şekilde uygulayabileceğini göstermek.

Yoksa, asla ben yetenekliyim falan değil.

Bu çalışmamda neler yok ki?

Kumaş boyası var, akrilik boya var, soba boyası bile var.

Denemeyi çok seviyorum böyle şeyleri.

Sergi açılacak, kadın görevli yaklaştı ve 'Ama bu kadının meme ucu görünüyor, sergiden alsanız mı acaba?'

Bunu okuyan herkes, eminim fotoğrafın üstüne tıklayıp meme ucuna bakacak.

Kadına döndüm ve gözlerimden nasıl bir bakış attıysam artık....

Bana, hem de sansür...

Yakarım bilirsin bakışlarımla olay bitti.

Sonuç:

Hangi hadsiz benim çalışmama engel koyacak?

Ben, bir şey yapacağım ve sergiden kaldıracağım.

Anayasa'nın 5. Maddesidir bu.

Asla!

Şu, özgüven patlamasına bakar mısınız?