Bugün Pazar...

En sevdiğim gün.

'Bazı insanlar gelince ,bazı insanlar gidince güzel " diye bir söz var.

Hayatımızdan ne çok insan geçip gidiyor.

Bazısı kırıp döküyor, bazısı mutlu ediyor ama bir şekilde yolumuz kesişiyor .

İnsan bu, koklayarak seçilmiyor.

Hayat, her insanın iz bıraktığı bir ders aslında.

Bir süre sonra , yaş alınan yıllarda ,deneyim denen o birikimle insan sarrafı denen olgunluğa erişiyor insan.

Tıpkı bir kuyumcu terazisi gibi tartıyoruz insanları ama insan işte ,her an sürprizlere açık oluyor bazısı.

Eskiden, niyet okuma kağıtları olurdu meydanlarda tavşanlara çektirilen .

Cikletlerde de var maniler,hep iyiye yorulan.

Fallar var çeşit çeşit.

El falı, kahve falı, iskâmbil falı...

Öğrencilik yıllarımda, Emirgan' da elime yapışan ve para almadan fal bakan o kadın yaşıyor mu acaba ?

Söyledikleri hiç çıkmadı da?

Fala inanma falsız kalma demişler.

Ama aşırı gerçekçilik de iyi değil ,belirteyim.

Siz hiç fallarda kısa boylu ,şişman, meteliksiz, çirkin erkek çıktığını duydunuz mu?

İlla bir karizma vardır .

Bir erkeğin fal baktırdığı pek görülmez de,ondan hoş, zarif, pek bi güzel kadın profili çizilmez.

Erkekler düz mantık, onlara saatlerce şekil anlatılmaz .

Ama fal bu ,duyun ama inanmayın.

Hayatımıza binlerce insan giriyor, iyi kötü.

Bazısı güzel anılar bırakıyor , bazısı lanet okutuyor.

Gitmek isteyene kapıyı açmak gerek,kim olursa olsun.

Kalmak isteyen de buna değer olmalı.

Anacığım, nurlarda uyusun hep derdi ki : ' Hep iyilerle karşılaşın inşallah'

Ah Anacığım...

Keşke ama

İnsan bu, kavun değil ki seçesin.

Tıpkı balıkçıların dediği gibi

RASTGELE....

İyi Pazarlar...