#Bir şehit cenazesi düşünün;geride gözü yaşlı anne,baba,eş,çocuklar,kardeşler bıraksın.
Orda,caminin avlusunda geri dönülmez bir yolculuğa çıkmış.
'Şehitlik mertebesine ulaştı,şehadet şerbetini içti' laflarına bakmayın,o gencecik insan yok artık ve bu gerçek değişmez.
Kendinizi bununla avutmak istersiniz yalnızca çünkü;bunu size öğretirler.
Ölen,öldüğüyle kalır,geride kalanlar da yürek yangınıyla.
Evine,şehit düşmeyen bu acıyı bilmez.
Bilmedikleri için de,cami avlusunda bayrağa sarılmış tabuta kolunu dayayarak, sanki marifetmiş gibi konuşarak siyasi propaganda yapmaya devam eder.
Tabuta kol konur mu Allah aşkına? Elinde mikrofon,bir kolu tabutta konuşmak.....
Şehitlerimiz,en azından saygıyı hak etmiyor mu?
O tabutun içinde,kimin düşüne şehit düştüğünü anlamayan bir genç yatıyor.
Öyle,bazılarının çocukları gibi,savaşı,televizyonda yayımlanan bir film sanarak,askerin odasından izlemiyor.
Daha neler göreceğiz acaba?