Bereketli de bir gün,bugün.Atölyeme gelen insanların zenginliği,güleryüzü ve sohbeti çok güzel.
Bereket dedim de,her gün yaşadığım öyle hoş anlar oluyor ki,illa ki paylaşmalıyım diyorum sizlerle.
Öğretmek,bir insana faydalı olmak benim için büyük haz.Hiçbir bilgiyi kendime saklamadım bugüne kadar.
Belki de bunun için seviliyorumdur,bilmiyorum.
😉Hayatı,hep paylaşmak üstüne kurdum çünkü.
Az önce,yüzümde gülücükler açtıran bir şey daha yaşadım.
Bir çalışma arkadaşım,kocaman bir sepet portakal getirmiş bana ve...
Bir de canlı tavuk.
Sandım ki,giderken götürecek.Meğer bana getirmiş hediye olarak.
Köy tavuğu da ne lezzetli olur değil mi?
Suyuna çorba,etine de şöyle nefis bir Herse.
Herse'yi çoğunuz bilmiyorsunuzdur.Çoğu bölgede Keşkek diye de geçer ama onlarınki bizim Darende'den farklı yapılır.Biz,soğan,salça koymayız Herse'ye.Boyun eti ve köy tavuğunun etinden yapılır ve saatlerce tahta kaşıkla,bakır tencerede çalınır.
Muhteşem bir yemektir yani.Darende'den kötü yemek çıkar mı?Ne de olsa bizim memleketimiz.
Peki,bu canlı tavuk ne yapılır?
Şimdi,bu kadar yazınca,tavuk kesilecek ve bu yemek yapılacak sanıyorsunuz belki.
Asla!
Gözümün önünde bir hayvanı kestireceğim,temizleteceğim ve yiyeceğim öyle mi?
Diyeceksiniz ki;marketlerden aldığın tavuğu yemiyor musun?O da et,bu da et.
Haklısınız!
Vejeteryan değilim tabii ki ama gözümün önünde de o tavuğu kestiremem valla.
Dayanamam çünkü.
Neden tıp okumadım?İsteseydim,şimdi doktor olabilirdim ama kan verirken bile perişan oluyor,ben kim,doktor olmak kim?
Burdan Abdi Beye çok teşekkür ediyorum nazik davranışı için.
Tavuğu benim için köyde beslemesini söyledim.
Böyle düşünülmek çok güzel bir duygu inanın.Seviyorum böyle güzel gönüllü insanları.
Ama portakalları afiyetle yiyeceğim elbette.
Asla kaçırmam meyveyi.
Şimdi pazara gideyim artık.
Malum,Mahmut Amcam beni bekler.
Sizden bana,benden onlara.
Hayat,bir paylaşım değil midir?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder