Atölyemden çıkışım akşamın altısını buldu.
Uzaktan gelen bir misafirimi ağırladım,tam kapatıyorum bir çocuk girdi içeriye,7-8 yaşlarında,elinde ağır bir market poşetiyle.
-Bakabilir miyim? dedi;gel tabii dedim.
Ürünleri inceledi,sorular sordu.Ona bir şeker verdim,özenle açtı ve ağzına attı.
Bir tepsinin önünde durdu ve 'Bu kaça?'dedi.
25 lira dedim.Küçük bir ürün,alamaz diye öneriyorum,sanki karşımdaki çocuk gibi.
Üstünde atlar olan bir tepsi.Eline aldı ve 'bana bundan yapar mısın?' dedi.
Aramızda geçen diyalog:
Yaparım dedim ama ne için istiyorsun?
-Anneme alacağım.
-Annenin doğum günü mü?
-Hayır.
-Paran var mı bunu almak için?
-Yok ama biriktirebilirim.
-Peki,neden istiyorsun?
-Bu hafta benim doğum günüm.
-İyi de,benim bildiğim,doğum gününde insan hediye alır,hediye vermez ki.
-Ama benim doğum günümde kalabalık olacak,anneme tepsi gerek.
-Ama bu istediğin küçük,nasıl yetişecek?
-O zamaaan,bu kaça olur,ama üstünde atları istiyorum.
- Ne zamana istiyorsun?
-Okullar açılmadan önce.
-E,hadi sana 30 lira olsun.Peki,30 liran var mı bunu alacak?
-Biriktireceğim dedim ya diyerek bana bir de efelendi.
-Tamam o zaman,sana bu hafta yapıp,vereceğim ama bak 30 lira dedim.
Elini kaldırdı, 'yani,5 lira için mi seninle pazarlık yapacağım.O parayı biriktireceğim ve o tepsiyi alacağım.'
Sokakta bir gülme tuttu beni.El kadar çocuk,bana trip attı ve eli hala havada 'Tepsiyi okul açılmadan önce istiyorum'dedi ve de akşamın karanlığında evine gitti.
Ardından bakarken,el mecbur,bu tepsi yapılacak dedim.
E,ucunda 30 lira var değil mi?
😂
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder